mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 56-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Zaakcentowane g w A

!!!   miniat: ostatnia ósemka t. 56, tylko dolna 5-linia.    TGTU (akcent nad g w obu taktach)

Zaakcentowane H w Wf (→Wn)

!!!   akcent krótki pod H w obu taktach

Zaakcentowane H w Wa

!!!   akcent pionowy pod H w obu taktach
..

Zapisane w A na dolnej pięciolinii akcenty odnoszą się wyraźnie do nut g. Mimo to w Wf (→Wn) umieszczono je pod H l.r., co zdaniem redakcji jest wynikiem niezrozumienia autografu. Przeoczone w Wa2 znaki uzupełniono w Wa3 (→Wa4), dowolnie nadając im jednak postać akcentów pionowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa

t. 63

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk w AI i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: jak w t. 2 o łukach;      Tu łuk nad czterema szesnastkami (corel)

Dwa łuki w A

!!!     TGTU

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa2)
..

W tekście głównym podajemy dwa łuki zapisane w A i przeoczone – wraz z akcentem – w Wf (→Wn,Wa2). W Wa3 (→Wa4), z pewnością przez analogię z t. 2 i 10, dodano jeden łuk.
(Wersja AI jest powtórzona z t. 10.)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 63-64

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcenty w AI

!!!   miniat: jak w t. 10-11;     tu tr=puste;     red=dwa akcenty długie na 3. szesnastce (te co są w corelu).

Akcent w A

!!!      długi w t. 63=TGTU

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa2)

  i akcent w Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU + akcent krótki na e1
..

W tekście głównym podajemy akcent długi w t. 63, wpisany w A, a przeoczony – wraz z łukami – w Wf (→Wn,Wa2). W Wa3 (→Wa4) dodano widełki   w tym takcie, kierując się analogią z t. 10; uwzględniono przy tym także akcent na tercji e1-gis1. (Akcenty w obu taktach w AI są powtórzone z t. 10-11.)

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 64

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuku w AI i A (→Wf→Wn1,Wa2)

!!!   miniat: ta co obok (2. poł. taktu)             Tu pusta klisza = TGTU

Łuk w Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!     nad 2. połową taktu (corel)
..

Próbę uzupełnienia oznaczeń nad 2. połową taktu można uznać za usprawiedliwoną w sytuacji, gdy jedyna autentyczna wskazówka – akcent długi – została przeoczona w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 65-66

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk przetrzymujący fis1 w AI, Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: ta ćwierćnuta i pół t. 66, tylko górna 5-linia, ścieśniona.      jak TGTU = łuk, ale bez nawiasu

Bez łuku w A (→Wf→Wn1,Wa2)

Wariantowa propozycja redakcji

!!!     TGTU = łuk w nawiasie
..

Brak w A (→Wf→Wn1,Wa2) łuku przetrzymującego fis1 może być przeoczeniem Chopina. W AI takty te są oznaczone jako powtórzenie t. 4-5 (lub 12-13), w których fis1 jest przetrzymane. Powtórzenie początko­wego fragmentu Etiudy zapisane jest w A z widocznie mniejszym skupieniem, a i korekta Wf była w tym fragmencie mniej dokładna (por. np. t. 67 i 69).
Z drugiej strony, zapisana w A wersja t. 67 stanowi powtórzenie o kwartę wyżej figury w t. 66, co jest jeszcze wyraźniej słyszalne, gdy fis1 na początku tego taktu jest powtórzone. Niewykluczone więc, że Chopin celowo pominął przetrzymanie tej nuty. Jednak korygując Wf, kompozytor ostatecznie zrezygnował w t. 67 ze ścisłego powtórzenia poprzedniego taktu, niewykluczone więc, że również w kwestii przetrzymania omawianej nuty mógł chcieć powrócić do pierwotnej koncepcji, choć nie oznaczył tego w korekcie.
Biorąc pod uwagę powyższe możliwości, w tekście głównym pozostawiamy uwzględnienie łuku wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy A