mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 66

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuków w AI i Wf1 (→Wn1,Wa2)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza 

Dwa łuki w A, Wf2 i Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU

Jeden łuk w Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!      nad 4 szesnastkami
..

W tekście głównym podajemy dwa łuki zapisane w A i dodane potem w korekcie Wf2, gdyż przeoczono je w Wf1 (→Wn1,Wa2); patrz sąsiednia uwaga. Rzucający się w oczy brak poprawiono zarówno w późniejszych Wn, dodając jeden łuk na wzór t. 5, jak i w Wa3 (→Wa4), w którym dodano dwa łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W Wf1 (→Wn1) omyłkowo zamieniono dolne nuty 3. i 4. akordu pr.r. – e1 pojawia się na 3. szesnastce, a dis1 na czwartej. Pomyłkę – raczej oczywistą przy porównaniu z analogicznym t. 16 – poprawiono zarówno w późniejszych Wn, jak i w Wa. Natomiast w Wf2 korektę przeprowadzono niedokładnie, pozostawiając w 4. akordzie błędne dis1. Warto zauważyć, że z harmonicznego punktu widzenia rażący jest tylko błąd na 4. szesnastce – wersja z e1 jako dolną nutą obu omawianych akordów byłaby najzupełniej możliwa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuków w AI i A (→Wf→Wa2,Wn1→Wn1a)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez cresc.     Tu pusta klisza 

Łuki w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU
..

Dodajemy łuki w 1. połowie taktu, wzorując się na konsekwentnych łukach podobnych motywów w t. 63, 64, 66 i 67. Uzupełnienia dokonano już w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa3 (→Wa4). Patrz też t. 67.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 70

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Dwa znaki  w A

!!!    górny 3 szesnastki, dolny=TGTU (bez łuku)

Wf (→Wn1→Wn1a) i Wa3 (→Wa4)

!!!     dwa  jednakowej długości (jak dolne)

Jeden znak w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!    tylko dolny

Łuk i  proponowane przez redakcję

!!!    TGTU
..

Dwa znaki  w A – odtworzone nieco niedokładnie w Wf (→Wn1→Wn1a) i Wa3 (→Wa4) – mogą być skutkiem pomyłki Chopina, który dopisując (prawdopodobnie w pośpiechu) oznaczenia wykonawcze, zamiast łuku wpisał powtórnie widełki. Wskazuje na to porównanie z analogicznym t. 17. Z tego względu w tekście głównym proponujemy łuk zamiast górnego znaku . Chopinowskie oznaczenia uznano za błędne już w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 73-74

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

A i cis1 w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 73, obie pięciolinie.      Tu A na 5. szesnastce l.r. i bez kaso na 6.

c i c1 w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!    tr = w obu taktach kaso c na 5. i c1 na 6. szesnastce (bez kaso na ostatniej);            red=TGTU
..

Brak w AI  przed 6. szesnastką dolnego głosu oznacza, że w obu taktach ma ona brzmieć cis1. Znając wersję ostateczną, można mieć wątpliwości, czy Chopin po prostu nie zapomniał  przed tą nutą. Użycie A jako 5. szesnastki l.r. jest jednak mocnym argumentem za autentycznością odczytanej dosłownie wersji AI.

W A (→Wf→Wa2→Wa3) brak  przed ostatnią nutą pr.r., co jest oczywistą niedokładnością zapisu. W Wn1 (→Wn1a) znak uzupełniono w t. 74, w pozostałych wydaniach – w obu taktach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji