mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 60-61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Zapis dwugłosowy w AI

!!!   miniat: t. 60, obie pięciolinie, bez l.r.       Tu osobne wiązania szesnastkowe dla dolnego głosu (w t. 61 belki na takiej wysokości, żeby się obie wersje ładnie zmieściły)

Zapis jednogłosowy w A

!!!!      TGTU

Wf (→Wn,Wa)
..

Rezygnacja z zapisu dwugłosowego to przykład charakterystycznej dla Chopina dążności do prostoty i ekonomii notacji. Na początku t. 60 w Wf (→Wn,Wa) pominięto laseczkę łączącą fis z e1, co niemal na pewno jest pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 60

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

w A

!!!     miniat: pasek z napisem calando długości smorzando.       Tu calando 60 i dim. 58

w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU     (miniat: smorzando)
..

W t. 60 w A widoczne są ślady korygowania wpisanego w tym miejscu określenia. Zdaniem redakcji, Chopin napisał początkowo smorz., a następnie przerobił je na calando, które w tym kontekście wydaje się trafniejsze. Ostatecznie Wf (→Wn,Wa) ma jednak smorzando, co oznacza, że korygując Wf Chopin prawdopodobnie powrócił do pierwotnej koncepcji (możliwe jednak, że sztycharz Wf inaczej niż my rozszyfrował niejasny napis).

W całym przezentowanym na tej stronie fragmencie (t. 58-77) AI ma znacznie mniej oznaczeń wykonawczych. Wszędzie tam, gdzie pominięcie jakichś oznaczeń wynika niewątpliwie z roboczego charakteru tego autografu, ich braku nie traktujemy jako równorzędnej wersji omawianego miejsca. W praktyce oznacza to, że jeśli w treści uwagi nie ma mowy o AI, to oznaczenia będącego przedmiotem uwagi w tym autografie nie ma.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 60-61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W 2. połowie t. 60 i w 1. połowie t. 61 górny głos pr.r. zapisany jest w AI jako powtórzenie figury z 1. połowy t. 60.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 60-61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk w AI

!!!   miniat: triola i ćwierćnuta, tylko l.r. (bez szesnastek prawej).     Tu łuk nad triolą

Łuk i kropka w A

!!!    łuk nad triolą i kropka nad H1

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Przedłużenie łuku w Wf (→Wn,Wa) jest niemal na pewno efektem korekty Chopina, toteż wersję tę przyjmujemy do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

h-h-a-a w AI

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna pięciolinia z przeniesionym górnym głosem.       Tu dolny głos fis-h-fis-h fis-a-fis-a

a-a-h-h w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Zamiana górnych nut dolnego głosu pr.r. z h-a w AI na a-h w A musi być potraktowana jako ostateczna. Chopin nic już tu później nie zmienił, mimo że w korekcie Wf z pewnością wprowadzał w tym takcie różne poprawki i uzupełnienia – dodał poco rall., a także zmieniał coś w 2. połowie taktu na górnej pięciolinii, gdzie widać ślady poprawek dotyczących główek nutowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany