Szesnastki w AI !!! miniat: 2. połowa t. 8 i 1. ósemka t. 9, obie pięciolinie, bez palcowań. Inne oznaczenia w miniaturze jak na kliszy. Tu górny głos pr.r. w 2. poł. t. 8: h1-a1-fis-gis1 (szesnastki), na początku t. 9 samo e1. Dolny głos pr.r. na górnej pięciolinii: 2x ósemka dis1 z wiązaniem w dół; żadnych oznaczeń wykonawczych. L.r.: H-fis-h (bez dodatkowej ćwierćnuty H). Górny głos dolnej pięciolinii jak TGTU (czyli w ESTU). |
||
Ćwierćnuta w A !!! nuty = TGTU, oznaczenia: bez akcentu pod ten., bez ritenuto, w t. 8 (od 2. do 4. nuty w 2. połowie taktu), a nie 9. |
||
!!! TGTU ( ćwierćnuta z akcentem i widły t. 9; ritenuto) |
W AI połączenie 1. ośmiotaktu z powtórzeniem frazy otwierającej Etiudę ma postać odmienną od tej, którą znamy z wersji opublikowanej. Figura szesnastkowa górnego głosu jest od strony pianistycznej bardziej "etiudowa", zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę pierwotne określenie tempa utworu – Vivace. Ćwierćnuta wersji ostatecznej zmienia charakter tego przejścia – Chopin rezygnuje z płynnego połączenia na rzecz rozdzielającego frazy zatrzymania ruchu melodycznego. Idea ta ulega następnie rozwinięciu na etapie korekty Wf (→Wn,Wa), w której kompozytor znacząco zmienił oznaczenia wykonawcze: ćwierćnutę opatrzył długim akcentem, a znak przesunął z t. 8 do t. 9, dodał też ritenuto.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
notacja: Wysokość