mUltimate Chopin

op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

w A

!!!   miniat:  sam znak.   Tu 

w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU
..

Oznaczenie  zapisane jest w A niezbyt czytelnie i mogło być źle zrozumiane przez sztycharza. Mimo to w tekście głównym podajemy  występujące w Wf (→Wn,Wa), gdyż oznaczenia wykonawcze niewątpliwie były przez Chopina kontrolowane w Wf i nawet, jeśli nie korygował on tego określenia, to z pewnością miał okazję je zaakceptować.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf , fz – f

t. 1-6

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Możliwe akcenty długie w A

!!!   miniat: 10 szesnastek (od as1 do g), wszystkie na górnej 5-linii, te przeniesione z laskami w górę. Na miniaturze oba akcenty pod. Bez napisu, łuku i palców.       Tu długie ("stare TGTU") w t. 1, 3, 5-6 oraz w 1. połowie t. 2 i 4 (razem 18)

Możliwe akcenty krótkie w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!   to co stare, tylko akcenty krótkie. Też bez 2. połówek t. 2 i 4.
..

Rozstrzygnięcie, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał w tych taktach na myśli pisząc A, nie jest łatwe. Znaki są różnej długości, wynika to jednak raczej z pospiesznej pisowni, niż chęci różnicowania. Fakt ten przemawia, zdaniem redakcji, za uznaniem ich za najbardziej w tym kontekście naturalne akcenty krótkie. Tak też to odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Ze względu na opisane wątpliwości, podajemy także akcenty długie jako możliwe odczytanie A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 1-6

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Bez palcowania w A

!!!    miniat: wszystkie 16ki t. 1, obie 5-linie, zwężone między 5-liniami, bez napisów i łuku, akcenty krótkie.       Tu pusta klisza

Palcowanie Wf (→Wn)

!!!   TGTU (bez nawiasowej końcówki t. 6)

Palcowanie Wa

!!!    TGTU + w t. 1-2: 2431 x3 (pierwsze 2 dodane pod łukiem, dalej pod 5-linią i nutami); w t. 3:  212431 (pierwsze 6 cyfr z t. 1);  w t. 5-6 l.r.: 21 i 2431 x5 (bez dwóch ostatnich figur t. 6, pod nutami)
..

W tekście głównym podajemy palcowanie dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn). Palcowanie l.r. zostało w Wa uzupełnione przez Fontanę, który przepisał palcowanie Chopinowskie podane w analogicznych figurach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Możliwe akcenty krótkie w A

Możliwe akcenty długie w A

Akcenty krótkie w Wf (→Wn,Wa) 

!!!!!!   NOWE TGTU  !!!!! 4 akcenty jak w starym, tylko krótkie

Możliwe akcenty długie w Wf (→Wn,Wa) 

!!!! stare TGTU= 4 akcenty długie
..

Brak akcentu w połowie t. 4 jest przypuszczalnie niedokładnością pisowni A – wydaje się mało prawdopodobne, by takt ten miał być mniej akcentowany niż t. 2. W tekście głównym proponujemy wszystkie akcenty dodane prawdopodobnie w korekcie Wf (→Wn,Wa). Dodane akcenty nie różnią się od sąsiednich, dlatego uwzględniamy obie możliwości ich odczytania – por. t. 1-6.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Określenia A, odczyt dosłowny

Określenia A, interpretacja

Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU czyli  w t. 3; na miniaturze akcenty w pr.r.
..

Oznaczenia wykonawcze A dość znacznie odbiegają od tych, które ma Wf (→Wn,Wa). Ponieważ obok pominięcia określeń słownych A dodano w wydaniach akcenty pr.r. w t. 2 i 4, uważamy wersję drukowaną za skontrolowaną przez Chopina i przyjmujemy ją do tekstu głównego. Znak  w t. 4 zanotowany jest, zdaniem redakcji, zgodnie ze stosowaną niekiedy przez Chopina konwencją, w myśl której określenia umieszczane są nie na początku obszaru ich obowiązywanie, np. motywu, lecz bliżej jego środka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki położone centralnie