mUltimate Chopin

op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1-6

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Możliwe akcenty długie w A

!!!   miniat: 10 szesnastek (od as1 do g), wszystkie na górnej 5-linii, te przeniesione z laskami w górę. Na miniaturze oba akcenty pod. Bez napisu, łuku i palców.       Tu długie ("stare TGTU") w t. 1, 3, 5-6 oraz w 1. połowie t. 2 i 4 (razem 18)

Możliwe akcenty krótkie w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!   to co stare, tylko akcenty krótkie. Też bez 2. połówek t. 2 i 4.
..

Rozstrzygnięcie, jakiego rodzaju akcenty Chopin miał w tych taktach na myśli pisząc A, nie jest łatwe. Znaki są różnej długości, wynika to jednak raczej z pospiesznej pisowni, niż chęci różnicowania. Fakt ten przemawia, zdaniem redakcji, za uznaniem ich za najbardziej w tym kontekście naturalne akcenty krótkie. Tak też to odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Ze względu na opisane wątpliwości, podajemy także akcenty długie jako możliwe odczytanie A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Możliwe akcenty krótkie w A

Możliwe akcenty długie w A

Akcenty krótkie w Wf (→Wn,Wa) 

!!!!!!   NOWE TGTU  !!!!! 4 akcenty jak w starym, tylko krótkie

Możliwe akcenty długie w Wf (→Wn,Wa) 

!!!! stare TGTU= 4 akcenty długie
..

Brak akcentu w połowie t. 4 jest przypuszczalnie niedokładnością pisowni A – wydaje się mało prawdopodobne, by takt ten miał być mniej akcentowany niż t. 2. W tekście głównym proponujemy wszystkie akcenty dodane prawdopodobnie w korekcie Wf (→Wn,Wa). Dodane akcenty nie różnią się od sąsiednich, dlatego uwzględniamy obie możliwości ich odczytania – por. t. 1-6.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Bez znaków w A

!!!   miniat:  akord z t. 2 powtórzony 2 razy, tylko górna 5linia, bez dynamiki.        Tu pusta klisza

Znaki  w Wf

!!!    2 x  od nuty do nuty, pod 5linią. Na kliszach w t. 4 zgrać te widły z kreseczkami cresc. i 

Akcent i  w Wn i Wa

Akcenty proponowane przez redakcję

!!!   TGTU
..

Znaki , dodane prawdopodobnie przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa), mają z pewnością znaczenie akcentów długich i w tej postaci podajemy je w tekście głównym. W t. 2 znaki w Wn i Wa – choć jest to zapewne przypadek – zupełnie dobrze odpowiadają wielkością Chopinowskim akcentom długim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 15-16

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcenty A, interpretacja

Wf (→Wn)

!!!   cztery krótkie nad

Wa

!!!   na odwrót niż TGTU: długie na 2, krótkie na 4
..

Nie jest pewne, czy Chopin chciał zróżnicować rodzaj akcentów pr.r. w tych taktach. Znaki w A są podobnej wielkości, różnią się jednak położeniem, co zdaniem redakcji wskazuje na ich odmienność. Dlatego interpretujemy akcenty na 4. mierze każdego z taktów jako długie. W Wf różnica długości znaków wydaje się nieistotna i przypadkowa; tak też to odczytano w Wn. Natomiast w Wa różnice powiększono, tak iż akcenty na 2. mierze taktów są wyraźnie dłuższe.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 27

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: 4. miara, tylko górna 5linia, bez łuku.      Tu akcent długi POD akordem

 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   widły na całą miarę (pod)

Propozycja redakcji

!!!   TGTU (akcent nad)
..

Znak w A pod ostatnim akordem pr.r. jest zdaniem redakcji akcentem długim. W wydaniach odtworzono go jako widełki , co można uważać za alternatywną interpretację zapisu A. W tekście głównym proponujemy przeniesienie akcentu nad akord, zgodnie ze skorygowaną wersją rytmu, w której nuta melodyczna d3 jest powtórzona.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie