t. 10-12
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
W A znaki w t. 10 i 12 wpisane są dopiero na 4. mierze taktu, na znakach . Zdaniem redakcji, sposób ich umieszczenia to pochodna zanikającej już w czasach Chopina konwencji pisania znaków wewnątrz obszaru ich obowiązywania (a nie na początku). Tak też to zrozumiano w Wf (→Wn,Wa), w których określenia przeniesiono przed oktawowe motywy. Zjawisko występuje także – w jeszcze większym stopniu – w t. 50-53 i 60-63. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki położone centralnie |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Jako 2. nutę l.r. A ma G, tak jak w pozostałych analogicznych taktach. Nuta zapisana jest jednak nieco za nisko, co prawdopodobnie spowodowało jej odczytanie w Wf (→Wa3) jako F. Tę niemal pewną pomyłkę poprawiono w Wn i Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 13
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Chopin prawdopodobnie przeoczył w tym takcie – por. analogiczne sytuacje w t. 53 i 63. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
t. 14
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
W tekście głównym dodajemy pary widełek na wzór podobnych figur w t. 10 i analog., a także identycznych figur w t. 64. Zarówno t. 14, jak i t. 54, w którym również nie ma znaków dynamicznych w l.r., wypadają w A na początku linii, a przed parą taktów o innym rysunku figuracji i innym układzie akcentów pr.r., co mogło rozproszyć Chopina. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |