- « Poprzednia
- 1
- …
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- …
- 55
- Następna »
|
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Chopin nadał akordowi wartość szesnastki w KLI, a ósemki w Ao. W wersji opublikowanej zdecydował się na notację dwugłosową, w pewnym sensie pośrednią. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||||
|
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Klinik wpisany w Ao jest zapewne częścią Chopinowskich poszukiwań właściwego sposobu zapisania tego akordu – por. sąsiednią uwagę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Kliniki |
|||||||||||||||||
|
t. 32-34
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Łuki w Ao, mimo że niedokładne, jasno wskazują dwie jednotaktowe frazy i początek trzeciej, zapewne dłuższej. Tak jak w niemal całej Etiudzie, Chopin nie użył tu łuków w wersji przygotowanej do druku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||||
|
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Brak nowej wskazówki dynamicznej po kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||||
|
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Trzy akcenty wpisane w Ao w t. 32 są niewątpliwie krótkie, jeśli brać pod uwagę kształt znaków. Jednak ich umiejscowienie budzi wątpliwości – znaki na pewno nie odnoszą się tylko do górnego głosu, zatem przypadają na 2., 3. i 4. miarę taktu, gdzie prawdopodobnie dotyczą całych akordów. Jeśli jednak dotyczą one akordów, to takie umiejscowienie sugeruje ich niejako przedłużone działanie, co odpowiada definicji akcentów długich (por. t. 45-46). W tekście głównym podajemy jeden znak kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf |
wpisanym w t. 30 oznacza prawdopodobnie, że w wersji przeznaczonej do druku Chopin także w tym takcie przewidywał dynamikę piano. 
w 
w 
- « Poprzednia
- 1
- …
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- …
- 55
- Następna »