mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 316

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcent długi w A

! miniat: wycinek, 7. ósemek, tylko górna 5-linia.            Długi nad as3

Krótki akcent w Wn

TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa)
..

W A akcent nad as3 jest wyraźnie dłuższy od następnych. Zdaniem redakcji jest to niedokładność, gdyż nie widać powodu, by w tak jednorodnej fakturze różnicować akcenty (krótki akcent widnieje też nad półnutowym akordem l.r. w tym miejscu). W Wn odtworzono go jako krótki. Brak znaku w Wf (→Wa) można tłumaczyć przeoczeniem kopisty lub sztycharza, jednak dalsze różnice w kroju i liczbie akcentów między A a Wf sugerują, że znaki te Chopin dopisywał niezależnie w A i w [KF] lub korekcie Wf. Jednak nawet w takim przypadku brak akcentu wydaje się tu być niedopatrzeniem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności A

t. 316-318

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (→Wn)

! miniat: wycinek jw.               TGTU = 4 kolejne krótkie akcenty od drugiego 316

Różne  w Wf (→Wa)

EZnieU = 4 

Akcenty długie według Wf

! miniat: Corel,               4 długie tam, gdzie widły Wf
..

Odczytane dosłownie, znaki Wf (→Wa) można interpretować jako widełki  (zwłaszcza dłuższy od pozostałych, drugi znak w t. 317) i tak je odtwarzamy w naszych transkrypcjach. Wyraźna różnica długości i położenia tych znaków w stosunku do akcentów A wynika prawdopodobnie z ich dwukrotnego, niezależnego dopisywania przez Chopina w A oraz [KF] lub korekcie Wf1. Przemawia to za sugerowaną przez kontekst interpretacją znaków Wf jako akcentów długich, toteż – akceptując ich autentyczność – proponujemy je w tej formie jako wersję alternatywną w stosunku do krótkich akcentów A.
Patrz też uwaga w t. 318.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 318

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaku w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 3. triola, tylko pr.r.             Tu bez kliszy 

 w Wf (→Wa), odczyt dosłowny

EZnieU =  w 2. połowie taktu

Akcent długi w Wf (→Wa), interpretacja kontekstowa

zamiast krótkiego z TGTU

Krótki akcent proponowany przez redakcję

TGTU
..

Kontekst sugeruje, że brak w A (→Wn) drugiego akcentu w tym takcie to pomyłka Chopina, za czym przemawia również obecność podobnego znaku w Wf (→Wa). Z tego względu w tekście głównym dodajemy krótki akcent, dopełniający ciąg takich znaków wpisanych w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy A

t. 319

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcent długi w A (→Wn)

! miniat: wycinek ten akord, tylko górna 5-linia.              TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

Krótki akcent w Wa2

zamiast długiego
..

W przypadku pojedynczego znaku trudno stwierdzić, czy jego brak w Wf to skutek przeoczenia, czy też ten akcent Chopin dopisał w A już po sporządzeniu [KF]. Nie jest też oczywista długość tego akcentu, zwłaszcza w porównaniu ze znakiem na początku t. 318. Za przyjętą przez nas interpretacją, oprócz kontekstu muzycznego (długa nuta), przemawia kombinacja czynników graficznych – jest on dłuższy od znaków w t. 317, a węższy i mniej nachylony niż akcent w t. 318. Sugestii długości uległ też w pewnym stopniu sztycharz Wn – odpowiedni znak jest w tym wydaniu nieco dłuższy do poprzednich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A

t. 319

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 w A i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, cały takt.                TGTU

Dłuższe  w Wn

EZnieU
..

Widełki  w A dotyczą wyraźnie 2. połowy taktu. Znak zaczyna się jednak nieco przed punktowaną ćwierćnutą, co wystarczyło, by skłonić sztycharza Wn do rozciągnięcia widełek na cały takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn