Wa1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 319

Akcent długi w A (→Wn)

! miniat: wycinek ten akord, tylko górna 5-linia.              TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

Krótki akcent w Wa2

zamiast długiego

W przypadku pojedynczego znaku trudno stwierdzić, czy jego brak w Wf to skutek przeoczenia, czy też ten akcent Chopin dopisał w A już po sporządzeniu [KF]. Nie jest też oczywista długość tego akcentu, zwłaszcza w porównaniu ze znakiem na początku t. 318. Za przyjętą przez nas interpretacją, oprócz kontekstu muzycznego (długa nuta), przemawia kombinacja czynników graficznych – jest on dłuższy od znaków w t. 317, a węższy i mniej nachylony niż akcent w t. 318. Sugestii długości uległ też w pewnym stopniu sztycharz Wn – odpowiedni znak jest w tym wydaniu nieco dłuższy do poprzednich.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.