mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 276-282

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Półtaktowe  w A

! miniat: wycinek, pochód oktaw 276, tylko pr.r.                TGTU x 4

Dłuższe  w Wn i Wa2

EZnieU, do zrobienia jak w 109

Bez znaków w Wf (→Wa1)
..

Tak jak w analogicznych t. 109-115 widełki  w t. 276, 278, 280 i 282 były niemal na pewno dopisane przez Chopina w A już po sporządzeniu [KF] (→Wf→Wa1). Zakresy poszczególnych znaków różnią się nieznacznie, nie na tyle jednak, by usprawiedliwić ich rozciągnięcie w Wn, w którym rozpoczynają się one pod pierwszą oktawą. W tej postaci dodano je następnie w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Poprawki A

t. 277-283

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 kropki staccato w A

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, 1. ćwierćnuta w t. 277, 279, 281 i 283.             TGTU prócz 277

4 kropki w Wn

TGTU

Bez znaków w Wf (→Wa1)

2 kropki w Wa2

tylko 277 i 279
..

Inaczej niż za pierwszym razem (t. 110-116), tutaj Chopin opatrzył w A kropkami staccato także początkowe oktawy l.r. w t. 279, 281 i 283. W tej sytuacji brak kropki w t. 277 uznajemy za przeoczenie i w tekście głównym podajemy znaki we wszystkich czterech miejscach. Podobne uzupełnienie wprowadzono już w Wn. Natomiast w Wa2, w którym powtórzono za Wn1 wiele znaków pominiętych w Wf (→Wa1) dodano tylko kropki w t. 277 i 279. Patrz też uwaga o łukach l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 277

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcent długi w A i Wn2

! miniat: wycinek, od półnuty do końca taktu, obie pięciolinie.            długi nad pr.r.

Akcent długi proponowany przez redakcję

Bez znaku w Wn1

Krótki akcent w Wf

nad pr.r.

2 krótkie akcenty w Wa

nad pr.r. i pod l.r.
..

Akcent długi umieszczony jest w A nad akordem pr.r., co jednak z pewnością nie oznacza, że dotyczy on tylko partii pr.r. W tekście głównym przenosimy go zatem pomiędzy pięciolinie, zgodnie z Chopinowskim zapisem analogicznego t. 110. Podobna idea przyświecała zapewne adiustatorowi Wa, który dodał drugi akcent pod partią l.r. Użycie krótkiego akcentu w Wf (→Wa) to niedokładność, częsta w wydaniach Chopina. Brak znaku w Wn1 to z pewnością pomyłka sztycharza, sprostowana w Wn2 na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 277

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaku w A (→Wn)

! miniat: od półnuty do końca taktu, tylko górna 5-linia, wycinek.                  Tu bez kliszy 

 w Wf (→Wa)

EZnieU2
..

Oprócz akcentu nad akordem pr.r. – patrz poprzednia uwaga – Wf (→Wa) ma jeszcze widełki . Zdaniem redakcji, obecność dwóch znaków może tu być efektem pomyłki lub próby naprawienia jakiejś niedokładności, tak iż autentyczność znaku w tej postaci budzi wątpliwości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 279

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 nad akordami w A (→Wn)

! miniat: wycinek, ten takt bez 1. ćwierćnuty, tylko górna 5-linia.                 EZnieU

 pod akordami w Wf (→Wa)

jak war_11 tylko pomiędzy pięcioliniami

Akcent długi pod akordem proponowany przez redakcję

TGTU
..

Trudno stwierdzić, czym kierował się Chopin, stawiając tak długi znak w miejscu, które pojawia się kilkakrotnie (nawet ograniczając się do najściślejszej analogii, 4 razy – t. 283 i przedtem 112 i 116) i które w pozostałych miejscach oznaczył wyraźnie krótszymi znakami – akcentami długimi (t. 116-118, 277, 281 i 285) lub ich nieco dłuższymi odpowiednikami. W tekście głównym podajemy w związku z tym akcent długi. Umiejscowienie znaków – patrz t. 277.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń