Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 203-219

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A część H-dur zapisana jest na czterech linijkach, co daje trzy sytuacje przejścia do nowej linii. We wszystkich trzech miejscach łuk na końcu linii wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk na początku następnej linii, rozpoczynający się od 1. nuty (t. 203, 213 i 219). Sytuacje takie w autografach Chopina są bardzo częste, a ich interpretacja niejednoznaczna – są przypadki, gdy za niedokładny trzeba uznać przeciągnięty koniec łuku, i takie, w których nieuzasadnione muzycznie jest przerwanie łuku. W  omawianych taktach mamy wyraźnie do czynienia z tą drugą kategorią, co trafnie rozpoznano już w pierwszych wydaniach, podając ciągłe łuki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 203-204

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk nad triolą w źródłach

! miniat: wycinek, triola z łukiem, tylko dolna 5-linia.           EZnieU2

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

EZTU (na 2 linijkach)

..

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję jest uzasadniony pisownią A w analogicznych t. 219-221. Oba wpisane tam łuki wykraczają poza kreskę taktową, co sugeruje doprowadzenie ich do początku następnego taktu. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Łuki "triolowe"

t. 204-205

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuki rozdzielone w t. 204 w A (→Wn)

! miniat: wycinek,                EZTU = lewy łuk + lewy koniec prawego

Łuki zbiegające się w t. 205 w Wf (→Wa)

EZnieU = lewy + lewy koniec

Łuki rozdzielone w t. 205, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel,                EZnieU2 = lewy łuk + lewy koniec prawego

..

Podobnie jak w t. 199-203, łuki Wf mogą być autentyczną odmianą frazowania, najprawdopodobniej zanotowaną jednak niedokładnie. Za prawdopodobnie błędne uważamy rozpoczęcie łuku w t. 205 od 1. akordu, sugerujące wewnętrzny podział frazy, w którym akord dominantowy jest oddzielony od toniki, do której prowadzi. Dlatego jako alternatywę dla zapisu źródłowego proponujemy przesunięcie początku tego łuku nad następny akord. W tekście głównym podajemy w tym miejscu łukowanie A (→Wn), w tym miejscu niebudzące wątpliwości mimo iż początek łuku rozpoczynającego się w t. 204 wypada nad szesnastką gis1 (zapewne skutek opóźnienia w dopływie atramentu do końcówki pióra).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 206

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do dis1 w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, tylko pr.r., koniec łuku z otoczeniem.        EZTU

Łuk do fis1 w Wn i Wf (→Wa)

EZnieU

..

Kombinacja niezbyt dokładnie wpisanego łuku i oryginalnego układu graficznego, w którym 2. ćwierćnuta pr.r. zapisana jest w całości na dolnej pięciolinii, spowodowała błędną interpretację zakończenia łuku zarówno w Wn, jak i w Wf (→Wa). Podobnie w t. 215.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 215

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do fis1 w źródłach

! miniat: wycinek, tylko pr.r., koniec łuku z otoczeniem.        EZnieU

Łuk do dis1 proponowany przez redakcję

EZTU

..

Łuk w A dochodzi tylko do 1. ćwierćnuty taktu, co powtórzono we wszystkich wydaniach. Zdaniem redakcji, jest to jednak najjaskrawszy z kilku przypadków niedokładności łukowania A w tej części – por. łuki rozpoczynające się zbyt późno lub kończące zbyt wcześnie w t. 200-201, 204 i 206 oraz na początku linii w t. 203, 213 i 219. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk do 2. ćwierćnuty, zgodnie z sensem muzycznym – por. t. 199.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A