mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 5

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 EZTU

 w KF

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

  w Wa

EZnieU2

Bez znaku w KGS
..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf

t. 5

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W A nie ma znaku chromatycznego przed pierwszą nutą 4. grupy trzydziestodwójek, którą należałoby w tej sytuacji odczytywać jako ais1. Porównanie z analogicznym t. 1 dowodzi pomyłki Chopina; również  przed następnym a2 potwierdza a1 jako zamierzoną wysokość tej nuty. Kasownik dodano w KF i Wf (→Wa), nie ma go natomiast w Wn, co jest przypuszczalnie przeoczeniem sztycharza.
W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy  przed a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 5

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W Wf1 nie ma  przed dolną nutą 2. ćwierćnuty l.r. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 5

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

 nad fis1 w AI i Wn3

 pod dis1 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)
..

Umieszczenie w Wf mordentu pod tercją dis1-fis1 sugeruje, że dotyczy on dolnej nuty, czyli dis1. Jest to z pewnością błąd – por. tekst AI oraz t. 13 i 73 – spowodowany tendencją do umieszczania znaków, np. akcentów, kropek staccato, łuków czy niektórych ozdobników ( i ) od strony główek nutowych. W przypadku ozdobników i łuków może to zmienić ich zna­cze­nie, prowadząc do błędu, jak w omawianym miejscu (patrz też np. Polonez fis op. 44, t. 10).
Podobnie w t. 7, 71 i 75.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 7

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

fis w A (→KF), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, wycinek, tylko górna 5-linia.                         EZnieU : tr tylko bemol des1;               red = 2 bemole pr.r.

f w Wf (→Wa) , Wn i KGS

tr = EZTU 2 kaso l.r. + kaso przed 2. ósemką pr.r. (f) + EZnieU1 bemol i kaso z akordu pr.r.;                      red = EZTU wszystkie znaki na tej mierze
..

Odczytany dosłownie akord na 3. mierze taktu brzmi w A (→KF) Fis1-Fis-b-des1-fis1, co daje akord Ges-dur (Fis-dur), który mógłby być częścią tego postępu harmonicznego. Chopin jednak z reguły unikał tego rodzaju nienaturalnej ortografii, toteż najprawdopodobniej przeoczył tu kasowniki obniżające wszystkie nuty fis na f. Uzupełniono je zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn, a kompozytor nie zakwestionował drukowanych kasowników w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych zawierających pochodzące od niego adnotacje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf