Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 8-11

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuki od 2. do 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od ostatniej 8-ki t. 8 do 2. 8-ki t. 10, tylko l.r., bez pedału.                                EZnieU

Łuki od 1. do 6. ósemki w KF (→Wn)

EZnieU1 (częściowo do zrobienia)

Łuki od 2. ósemki do następnego taktu w Wf (→Wa)

EZTU 8-9 i 10-11 + EZnieU2 9-10

Łuki od 2. ósemki do na­stę­pnego taktu proponowane przez redakcję

EZTU

..

Odczytane dosłownie, 3 kolejne łuki A dochodzą tylko do ostatniej ósemki taktu, a ponadto nie całkiem jasny jest moment rozpoczęcia łuku w t. 9 (przyjmujemy, że jest to 2. ósemka). Z powodów omówionych w t. 1-2 uważamy te zapisy za niedokładne, a do tekstu głównego przyjmujemy zasadniczo łuki Wf (→Wa), zgodne ze sposobem, w jaki Chopin poprawiał w A niektóre łuki w podobnych figurach. W t. 9-10 zapis najwyższych nut l.r. na górnej pięciolinii i ich zbliżenie do półnuty b1 otwiera dodatkową możliwość interpretacji łuku l.r. jako dochodzącego do tej półnuty. Możliwość tę uwzględniamy w tekście głównym, traktując wersję Wf (→Wa) jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 8

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 dwa ostatnie dwudźwięki pr.r. są sekstami cis3-a3. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wf2 i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf

t. 9

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

..

Na prezentowanym w mUltimate Chopin egzemplarzu Wf2 nuta c1 wydaje się być usunięta z pierwszej ósemki t. 9. Brak możliwości porównania z innym egzemplarzem – jedyny skatalogowany znajduje się w wiedeńskim Gesellschaft der Musikfreunde, które nie udostępnia zdigitalizowanych wersji swoich zbiorów – nie pozwala niestety na sprawdzenie, czy nie jest to tylko usterka druku. Jeśli rzeczywiście usunięto tę nutę, mogło to być:

  • błędem przy usuwaniu łuku;
  • adiustacją – wersja Wf2 bez c1 jest brzmieniowo bardzo bliska wersji A1 z przetrzymaniem tej nuty;
  • przeprowadzoną ad hoc korektą Chopina (zdaniem redakcji, najmniej prawdopodobne).

Patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 9

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W A (→Wf1) nie ma  podwyższającego c1 na cis1 na początku 2. grupy szesnastek. Oczywiste przeoczenie Chopina poprawił Fontana w KF (→Wn) i Wf2 (→Wa). Znak znajduje się także w KFI.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

  w A (→KFWn)

!!!   miniat: Corel, tylko dolna 5-linia, te takty bez palców.              EZTU

  w Wf

EZnieU

  w Wa

EZnieU1

Bez znaków w KGS

..

Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 5, uważamy górne ramię znaku  w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek   w KF i Wn. Znaki w Wf, a w jeszcze większym stopniu w Wa dopasowano do głównych miar taktów (rutynowa adiustacja, jak w analogicznych miejscach).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf