Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

Jako 4. ósemkę Wf ma błędnie fis1, co powoduje, że także następna ósemka ma błędną wysokość – e1 zamiast eis1. Na pomyłkę wskazuje porównanie z analogicznym t. 9, 41 i 49, a także obecność , przed fis1 zupełnie nieuzasadnionego. Błąd sprostowano w Wa, odpowiednią poprawkę ma również WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Rozdzielone łuki w A

! miniat: wycinek, 3. miara t. 4 i 2 miary t. 5, tylko górna 5-linia.                 tr = EZTU 1-4 + EZnieU1 lewy koniec t. 5
red = EZTU 1-4 + EZTU lewy koniec t. 5

Ciągły łuk w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU t. 1-4 + lewy koniec t. 5

..

A ma łuk nad t. 1-4 i drugi, który odczytany dosłownie rozpoczyna się od 2. ósemki t. 5. Nic nie wskazuje zatem, by Chopin chciał je połączyć, toteż odczytanie zarówno KF, jak i Wf musi być uznane za błędne (kopista za przypadkowe uznał zresztą także podziały łuku w t. 7-8 i 8-9). Przyjmujemy ponadto, że początek łuku w t. 5 jest w A niedokładny i interpretujemy go jako biegnący od 1. ósemki. Jest to uzasadnione tym, że w kilku innych sytuacjach Chopin utożsamiał łuk rozpoczynający się między 1. a 2. ósemką z łukiem biegnącym wyraźnie od 1. ósemki, np. t. 1 i 9 czy 29 i 31. Patrz też uwaga do t. 54-55.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

..

W Wf1 nie ma  przed dolną nutą 2. ćwierćnuty l.r. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 21-22

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

4 łuki w A (→KF), interpretacja kontekstowa

2 łuki w Wf (→Wa)

EZnieU + nuty 22 pr.r.

3 łuki w Wn

EZnieU1 + nuty pr.r. 22

..

Podwójny łuk A (→KF) w t. 21 oraz skrótowy zapis partii pr.r. w t. 22 przysporzyły kłopotów interpretacyjnych sztycharzom. Jeśli chodzi o t. 21, to górny łuk jest łukiem-tenuto, stosowanym niekiedy przez Chopina nawet dla pojedynczych nut, co nie było standardową praktyką w jego czasach. W Wf uznano go za łuk motywiczno-artykulacyjny dla całej partii pr.r. i pominięto dolny łuk, natomiast w Wn przeciągnięto go do następnego taktu, co dało łuk o niejasnym znaczeniu – motywiczny lub przetrzymujący h1. W t. 22 na pięciolinii jest tylko znak /, ale nad nią Chopin wpisał górny łuk, co naszym zdaniem nie oznacza rezygnacji z dolnego, ale w wydaniach tak to zinterpretowano.
Patrz też t. 25-26.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 21-22

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

H przetrzymane w A (→KFWn) i Wa2

! miniat: wycinek, 3. miara 21 + 1. miara 22, tylko dolna 5-linia.            TGTU = liga H

powtórzone w Wf (→Wa1)

Tu bez kliszy 

..

Brak łuku przetrzymującego H to albo pomyłka sztycharza Wf, albo nadinterpretacja – pierwotnie w A przetrzymane było także fis, ale przetrzymujący je łuk Chopin skreślił, co biorąc pod uwagę kropkę staccato nad kwintą H-fis, można było uznać za niedokładnie oznaczoną rezygnację z obu przetrzymań. Łuk dodano w Wa2 przypuszczalnie na podstawie Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf