Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 2

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

..

W Wf1 4. i 5. szesnastka taktu brzmią h1-a1. Jest to niewątpliwie błąd – sztycharz przypuszczalnie zasugerował się strukturą poprzedniej figury i dwóch następnych. Pomyłkę sprostowano w Wf2, prawidłową, analogiczną do t. 6 i 14 wersję mają też wszystkie pozostałe źródła.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 3

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

Bez kropek staccato w A i w repetycji Wf (→Wn1)

Kropki staccato za pierwszym razem w Wf oraz w obu miejscach w Wa,Wn2 (→Wn3Wn4Wn5)

..

Kropki staccato dla 2. akordu są raczej nieautentyczne. Najprawdodpopdobniej zostały dodane przez adiustatorów, być może wskutek niewłaściwego odczytania A – między belką a główką najniższej nuty w pr.r. widoczny jest niewielki odprysk atramentu. Ponadto znaki zostały uzupełnione niekonsekwentnie: Wf (→Wn1) ma kropki tylko za pierwszym razem (w Wn1 tylko nad pr.r), natomiast nie ma ich w repetycji. Adiustatorzy Wa i Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) dodali kropki w obu wystąpieniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 3

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W Wf1 nie ma górnej nuty akordu, des1. Błąd skorygowano w Wf2, poprawny tekst mają także wszystkie pozostałe źródła.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w partii pr.r. Chopin pomija w A znaki chromatyczne przy ósemkach kończących czteronutowe figury l.r., jeśli wypadają one oktawę niżej niż jedna z poprzednich szesnastek. W omawianych taktach notację tę powtórzono bez zmian w KF i Wf1. Oba potrzebne kasowniki – przed w t. 3 i w t. 4 – dodano w Wa i Wn2, natomiast w pozostałych wydaniach uzupełniono tylko po jednym znaku, w Wn1 w t. 3, a w Wf2 w t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W Wf (oprócz Wf4) brakuje pięciu potrzebnych znaków chromatycznych – kasowników przed d2 i h oraz krzyżyków przed fisfis2 i gis2. Ta oczywista niedokładność z pewnością ma źródło w pisowni [A]. Podobnie w KG, w którym jednak Chopin dopisał  podwyższający b na h. W KG (→Wn) brak ponadto kasowników przed ostatnią oktawą pr.r. – może to być przeoczenie kopisty lub późniejsze uzupełnienie w [A]. W pozostałych źródłach znaki uzupełniano (wszystkie dodatki można przypisać adiustacji): trzy dodano w Wa1 i Wf4, cztery w Wn; tylko Wa2 ma poprawną notację. Por. t. 24.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG