mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 1-10

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

Pisownia A

!!!   miniat: wycinek 3 miary t. 1, tylko górna 5-linia.                       EZTU : zrobione w t. 1 (i 8 – omówiony osobno) oraz na końcu 4, dorobić podobnie w całym Preludium oprócz 2., 3. i 4. miary t. 8); laski skrócić wszędzie tam, gdzie dochodzą do górnego głosu, ale przesuwać tylko szesnastki – trzydziestodwójek nie ruszać. Tam, gdzie w l.r. jest trzydziestodwójka w EZnieU2 (war_33, t. 3-7 i na końcu 10) szesnastka musi być wcześniej od niej, co wymusi przesunięcia w lewo 2 ósemek dolnego głosu (jak w t. 8), a co za tym idzie te ósemki pójdą do EZTU już w dwóch pierwszych wariantach.

Na końcu t. 10 nie przesuwać kasownika przed środkową nutą trioli (nutę można odrobinę dosunąć do kaso, jeśli będzie konieczne), bo on musi być w adnotacji na początku t. 6.

Pisownia KF

EZnieU1 i odpowiednio reszta

Pisownia Wf (→Wa), Wn i KGS

EZnieU2 i odpowiednio reszta
..

Rytmy punktowane na tle triol w pr.r. odtwarza­my zgodnie z notacją A (→KF), w której szesna­stki wypadają dokładnie nad 3. ósemką akompa­niujących triol. W Wf (→Wa), Wn szesnastki przesunięto dowolnie poza 3. nutę triol, wbrew konwencji, którą Chopin stosował przez całe życie. Patrz Nokturn cis op. 27 nr 1, t. 5-13.
Z zagadnieniem tym jest powiązana kwestia wyodrębnienia górnego głosu. Przyjmujemy notację, użytą w A niewątpliwie celowo, choć niekonsekwentnie, w której górna nuta akordu jest połączona laseczką z dolnymi. W KF (→Wn) i Wf (→Wa) uznano to za niepotrzebną kom­plikację i rozdzielono głosy. Zapis taki ma również KGS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 1

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

..

W tytule nagłówkowym nad tekstem Preludium Wf1 ma błędnie J. CHOPIN, co poprawiono w Wf2. Zmieniono także sposób zapisu liczby preludiów w cyklu z XXIV PRÉLUDES na 24 PRÉLUDES.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuk od f do c1 w A

!!!   miniat: wycinek, ten takt + 1. ósemka, tylko dolna 5-linia.                    EZnieU

Łuk od B1 do c1 w KF (→Wn)

EZnieU1

Łuk od f do B w Wf (→Wa)

EZTU
..

W tekście głównym podajemy łuk Wf (→Wa), ponieważ zdecydowana większość następnych łuków, występujących w podobnym kontekście, doprowadzona jest w A do 1. ósemki następnego taktu – spośród 13 łuków w t. 1-12 i 15 jedynie łuki w t. 1, 8 i 10 kończą się na 6. ósemce, przy dwóch (w t. 6 i 9) niejednoznacznych. Wszystkie wymienione łuki uważamy za niedokładne, gdyż różnice zakresu łuków nie są powiązane ze stru­kturą motywów – np. krótszym łukom w t. 1 i 8 przeciwstawiają się dłuższe w podobnych figu­rach w t. 2 i 7. Ponadto w A widoczne są po­prawki – łuki w t. 4-5 i 5-6 były przedłużane (w t. 3-4 prawdopodobnie też). Wraz ze skre­śle­niem kropki staccato na początku t. 2 może to świadczyć o zmianie koncepcji oznaczeń tych figur z  na . Wymienione krótsze łuki byłyby więc nieskory­gowanymi pozostałościami pierwotnego łuko­wania.
Rozpoczęcie łuku od 1. ósemki to niedokładność Fontany, powtórzona także w następnych trzech taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Niedokładności KF

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W każdym z tych taktów Wf1 ma jako ostatnią ósemkę l.r. błędnie d zamiast cis. Błędy, spowodowane prawdopodobnie nieco niedokładnym zapisem tej nuty w t. 1 w A (t. 2 jest w rękopisach oznaczony jako powtórzenie t. 1), poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 2

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Bez pauzy w Afrag, A1 i Wn

!!!   miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia, tu A1.           Tu bez kliszy 

Pauza w Wf (→Wa)
..

Trudno stwierdzić, czy pauza dla górnego głosu l.r. została dodana w Wf przez Chopina czy sztycharza/adiustatora. Ponieważ nie pojawia się ona już w żadnym z ośmiu dalszych powtórzeń tego taktu i nie ma jej w żadnym innym źródle, w tekście głównym jej nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf