op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
W A nie ma znaku chromatycznego przed pierwszą nutą 4. grupy trzydziestodwójek, którą należałoby w tej sytuacji odczytywać jako ais1. Jest to oczywiście błąd – por. analogiczny t. 1 – poprawiony w KF i Wf (→Wa). Kasownika nie ma jednak w Wn, co wydaje się niezrozumiałe, jeśli wziąć pod uwagę jego obecność w podkładzie (KF) i dość szczegółową adiustację przeprowadzoną w tym wydaniu. Nasuwa się myśl, że znak w KF jest jednym z późniejszych dopisków H. Scholtza, jednak na zachowanej fotografii wydaje się on być napisany piórem, a nie ołówkiem jak pozostałe dopiski.
Inaczej niż w analogicznym t. 1, w którym Chopin skreślił niekonieczny 
przed a2, tutaj przed tą nutą pozostał nieskreślony. Wraz z pominięciem znaku przed a1 świadczy to o znacznym rozproszeniu uwagi kompozytora przy pisaniu 2. połowy tego taktu.
W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy przed a2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Błędy Wn, Znaki ostrzegawcze, Błędy A, Adiustacje Wf, Adiustacje Fontany
notacja: Wysokość
