Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 305-306

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A nie ma w tych taktach ani jednego  podwyższającego es2(3,4) na e2(3,4). Jest to niemal na pewno pomyłka Chopina – gdyby słyszał tu es, w tym kontekście zapewne użyłby bemola ostrzegawczego. Kompozytor pominął także kasowniki podwyższające des1(2) na d1(2), co dobitnie świadczy o pospiesznym, niestarannym zapisie figur, których brzmienie po tylu powtórzeniach mógł uważać za oczywiste. W każdym razie kasowniki (e2d2 i e4) dodane w korekcie Wn1 (→WfWa, →Wn2) i niezakwestionowane przez kompozytora ani w Wf, ani w WfD jasno dowodzą jego intencji. W Wa dodano jeszcze kasowniki przy d1 i d4, natomiast w Wn2 – przy e3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 306

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Bemol ostrzegawczy przed es3 został dodany – być może przez Chopina – w korekcie Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wn

t. 306

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 na początku taktu w A

EZnieU

 po 1. akordzie w Wn (→Wf,Wa)

EZTU

..

Nie jest jasne, jak doszło do różnicy umiejscowienia oznaczenia . Korekta Chopina w Wn1 wydaje się mało prawdopodobna, nie widać zresztą żadnych śladów przesuwania tego znaku w druku. Interpretacja tej wskazówki każe jednak uznać wersję wydań za trafniejszą. W A znak wpisany jest jeszcze w partii solowej, mimo że powtórzenie go tylko dla jej ostatniego akordu nie wydaje się celowe. Chopin z pewnością odnosił zatem także do łącznika oznaczonego jako Tutti, co potwierdza pełna wersja Wariacji – orkiestrowe Tutti zaczyna się już od początku taktu, przy czym znaki  wpisane są w głosach instrumentów dętych na początku taktu, a smyczkowych na 2. ósemce. Przepisując  przypuszczalnie z głosów grupy dętej, Chopin nie zauważył potencjalnej niejednoznaczości wynikającej z braku synchronizacji tej wskazówki z początkiem Tutti, który w wersji na 1 fortepian oznaczony jest dopiero na 2. ósemce taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 310

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik podwyższający as na a wpisany jest w A ołówkiem. Znak dość wyraźnie różni się zarówno od typowych Chopinowskich kasowników, jak i od znaków dopisanych w t. 314 (a także od ołówkowego  w partii I klarnetu Rork w tym miejscu). Zagęszczenie tekstu w Wn1 sugeruje ponadto, że w wydaniu tym odpowiedni znak dodano dopiero w korekcie. Być może więc jest to jeden z późniejszych, obcych dopisków – por. t. 256.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.              Tu pusta klisza 

Łuk 4 ósemki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

Łuk 3 ósemki w Wn2

EZTU

..

Brak ostatniego z trzyósemkowych łuków l.r. to niemal na pewno przeoczenie Chopina. Łuk dodano w Wn1 (→WfWa), obejmując nim całą 2. połowę taktu. Zdaniem redakcji, uzupełnienie to może pochodzić od Chopina, zostało jednak najprawdopodobniej błędnie odczytane przez sztycharza. W Wn2 skrócono ten łuk na wzór poprzednich figur, co podajemy w tekście głównym jako zapewne odpowiadające zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn