Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 297-299

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 akcenty w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaków w Wn1 (→Wf)

Akcent w t. 297 w Wa

TGTU tylko 297

..

Brak akcentów w t. 297 i 299 w Wn1 (→Wf) można uważać za następstwo niestaranności sztycharza lub korektę Chopina – patrz t. 293-295. Akcent Wa w t. 297 to adiustacja na wzór analogicznych t. 293 i 295 lub pomyłka. Znaki w Wn2 dodano na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 297

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.                EZTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf)

Dłuższe  w Wn2

EZnieU

..

Brak widełek  w Wn1 (→Wf) może być przeoczeniem sztycharza lub korektą Chopina – patrz t. 293-295. Znak w Wa to zapewne część adiustacji ujednolicającej oznaczenia na wzór analogicznych t. 293 i 295. Znak w Wn2 dodano biorąc pod uwagę A, jednak zakres  powtórzono za Wn1 w t. 293.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

5 łuków w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.           EZTU

1 łuk w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

..

Trudno powiedzieć, jak doszło do zastąpienia naturalnych w tym kontekście łuków A przez jeden całotaktowy w Wn1 (→WfWa). Jedną z możliwości jest korekta Chopina, ale pozostawienie akcentów co dwie nuty powoduje, że efekt zmiany łukowania jest słuchowo mało uchwytny. W tekście głównym przyjmujemy więc niewątpliwie autentyczne łuki A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 300

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten takt bez 1. grupy szesnastek, tylko górna 5-linia.                      EZTU

 w Wn1

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

 w Wn2

EZnieU2

..

W tekście głównym podajemy akcent długi wpisany w A jako jedyny niewątpliwie autentyczny znak. Widełki  w Wn1, być może dodane przez Chopina, można jednak traktować jako potencjalnie autentyczny, równorzędny wariant. Wersje pozostałych wydań są zapewne wynikiem niedokładności – jak w przypadku Wf (→Wa) – lub adiustacji (Wn2).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 303-304

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Całotaktowy łuk w A

!!!   miniat: nic.               łuk EZnieU 303 + g na dolnej EZTU 304 (bez staccato tu i w następnych wariantach)

Łuk motywiczny w Wn1 (→Wf)

EZTU (łuki 303-304 + g 304 na dolnej)

Łuki motywiczne obu rąk w Wa i Wn2

łuk pr.r. 303 EZTU + łuki EZnieU1 (l.r. 303 i pierwszy 304; pr.r. 304) + g 304 na górnej (EZnieU1)

..

Łuk A to prawdopodobnie pierwotna wersja – por. t. 301-302. Dłuższy łuk w Wn (→WfWa) może więc być efektem korekty Chopina.
Dodane w Wa i Wn2 łuki l.r. są nieautentyczne – patrz t. 297-298.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn