mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis2 w Wf (→Wa1)

!!!   miniat: motyw 385 + ćwierćnuta 386 (od g2 do g2), tylko górna 5-linia, bez napisów.                        Tu pusta klisza 

f2 w Wn, Wa2 (→Wa3) i WfH

TGTU = kaso f2.
..

Brak znaku przed ostatnią szesnastką to najprawdopodobniej przeoczenie Chopina. Przywołanie przez solistę jednego z głównych tematów tej części w nowej, ale dobrze przygotowanej tonacji C-dur, przynosi uspokojenie po burzliwym fragmencie orkiestrowym. W takim kontekście odejście od oryginalnego, diatonicznego przebiegu frazy nie wydaje się uzasadnione i brzmi obco. Kasownik dodany w Wn niemal na pewno nie jest autentyczny, tym bardziej znak dodany w Wa2 (→Wa3), ale znak dopisany w WfH (prawdopodobnie ręką uczennicy) może pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfH

t. 385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tercja c1-e1 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                    TGTU = tercja i pauza nad nią 

Bez tercji w Wn

pauza niżej (na środku)
..

Brak kończącej frazę partii orkiestry tercji c1-e1 to najprawdopodobniej błąd sztycharza Wn. Mogłoby to również wskazywać na dodanie jej w ostatniej korekcie Wf, ale za pomyłką sztycharza przemawia umieszczenie w Wn określenia Solo dopiero nad 2. miarą taktu, prawdopodobnie właśnie ze względu na tę tercję, która do partii solowej nie należy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 2. ósemki w źródłach

!!!   miniat: nic.                    EZnieU

Łuk od 1. ósemki proponowany przez redakcję

EZTU
..

Chopin precyzyjnie oznaczył artykulację akompaniamentu jeszcze w 5 podobnych miejscach. W czterech z nich łuk zaczyna się wyraźnie od 1. ósemki, a w piątym jego początek jest niejasny. Ponieważ artykulacja niewątpliwie ma być za każdym razem taka sama, uznajemy późniejsze rozpoczęcie łuku w omawianym takcie za niedokładność i w tekście głównym przyjmujemy łuk biegnący od 1. ósemki taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 385

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Widełki w Wf (→Wn,Wa)

widełki pod c, od laseczki ćwierćnuty, do laseczki 1. szesnastki w t. 386

Akcent długi proponowany przez redakcję

akcent TGTU
..

Widełki  widoczne w Wf (→Wn, Wa) mają tu niemal na pewno znaczenie akcentu długiego – por. niewątpliwy akcent w podobnym t. 393. Bardzo prawdopodobne więc, że zostały niedokładnie odtworzone (wydłużone) przez sztycharza 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 385-386

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Widełki w Wf (→Wa)

widełki t. 386 od laseczki 5. do laseczki 8. szesnastki
1. widełki t. 387 od laseczki 1. do laseczki 4. szesnastki
2. widełki t. 387 od laseczki 5. do laseczki 7. szesnastki

Widełki w Wn

widełki t. 386 od laseczki 5. do końca główki 8. szesnastki
1. widełki t. 387 od laseczki 1. do laseczki 4. szesnastki (jak w Wf)
2. widełki t. 387 od laseczki 5. do końca główki 8. szesnastki

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU 3 akcenty długie t. 386-387
..

Trzy kolejne znaki  w charakterystyczny dla Chopina sposób akcentują początek każdej z grup szesnastek. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, biorąc pod uwagę częste nieporozumienia przy ich odczytywaniu – por. np. zestawienie znaków wpisanych przez Chopina w egzemplarzu korektowym i tych, które na tej podstawie wydrukowano w gotowym Wf Etiudy a op. 10 nr 2, t. 8:

i t. 12:

Wydłużenie trzeciego znaku  to niedokładność, wynikająca zapewne z rutynowego podejścia sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn