mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 386

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia triola, tylko dolna 5-linia, bez pedału 

Palcowanie Fontany w Wa

EZnieU = 4 przedostatnia nuta
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 386

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Opuszczony w Wf ​​​​​​​ przed 1. szesnastką został uzupełniony zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 386

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Różne akcenty w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→Wf,Wa,Ww)

oba krótkie, pierwszy nad h1, drugi pod tercją = EZnieU1
..

Zmiana układu akcentów w Wn (→Wf,Wa,Ww) wynikła przypuszczalnie z przekonania sztycharza Wn, że pierwszy znak dotyczy h1 pr.r., co wcale nie wynika z zapisu A. Różnicę wielkości znaków oddajemy w tekście głównym przez użycie różnego typu akcentów. W Wn znaki różnią się wielkością, ale wydaje się to być przypadkowe, czego dowodzą pozostałe, oparte na Wn edycje, w których znaki są praktycznie jednakowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 386

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Trzy głosy w A (→Wn→Wf,Wa1,Ww)

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.           TGTU = pauza ćwierćnutowa + laseczka d1 + chorągiewka na końcu

Dwa głosy w Wa2

EZnieU = wiązanie + laseczka d1 (krótsza)
..

W Wa2 trójgłosową notację A (→Wn→Wf,Wa1,Ww) uproszczono do zapisu dwugłosowego. Wersja ta, niewątpliwie dowolna, w praktyce – przy uwzględnieniu szybkiego tempa, autentycznej akcentacji i naturalnej pedalizacji – nie odbiega brzmieniowo od zapisu Chopinowskiego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 387

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Klinik w A

!!!   miniat: nic.                  EZTU

Bez znaku w Wn1 (→Wf→Wa)

Kropka w Wn2
..

Pominięcie klinika to z pewnością przeoczenie Wn1 (→Wf→Wa). Znak staccato – w postaci kropki – uzupełniono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki