Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 383-386

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Drobne nuty w A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek, 1 takt, tylko górna 5-linia.               TGTU (nuty + łuk)

Normalna czcionka w Wf (→Wa)

wszystkie ósemki normalnej wielkości (główki i wiązania), jak poprzednio

..

Zapis nutami normalnej wielkości to wynik niezrozumienia A przez sztycharza Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 383

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od 1. nuty w A (prawdopodobna interpretacja→WfWa) i Wn

!!!   miniat: jak 281.                    TGTU (cały łuk)

Łuk od 2. nuty w A (możliwa interpretacja→KF)

EZnieU

..

W A nie jest jasne, czy łuk ma się rozpoczynać od 1. nuty taktu, czy od drugiej, co znalazło odzwierciedlenie w odmiennych wersjach KF i Wf (→Wa). Przy tym w Wf widać ślady skracania łuku, który początkowo sięgał aż do h1 w poprzednim takcie. Wersja Wn to zapewne "rutynowa niedokładność", wynikająca z udokumentowanej w wielu utworach Chopina skłonności do dopasowywania łuków (a także widełek dynamicznych) do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf

t. 383-384

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcenty długie w A (→WnWa,Ww)

! miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty 383 do 3. ćwierćnuty 383, tylko dolna 5-linia.           TGTU

2 krótkie akcenty, 1 długi w Wf

do zrobienia

..

Charakterystyczne umiejscowienie (po nucie) trzech widocznych w A znaków o pokroju akcentów pozwala uznać je za akcenty długie, mimo iż same znaki bliższe są zwykłym, krótkim akcentom. Tak też je odtworzono w Wn (→Wa,Ww). Czym kierowano się w Wf, zmieniając pierwsze dwa na krótkie akcenty – trudno powiedzieć.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 383

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk przetrzymujący c2 w A i Wa

! miniat: wycinek A, tylko dolna 5-linia, ta para akordów.                   TGTU

Łuk f2-es2 w Wn (→Wf,Ww)

EZnieU

..

W tekście głównym podajemy łuk wpisany w A, wyraźnie na wysokości c2. Przypisanie go w Wn (→Wf,Ww) do wewnętrznych nut akordów (f2-es2) to dowolność sztycharza Wn. Dowolną adiustacją jest zapewne także przeniesienie łuku na wysokość c2 w Wa – wydawca ten nie miał wszak dostępu do A, natomiast ingerował w notację łuków pomiędzy parami akordówi l.r. w tym miejscu, dodając łuki w następnym takcie, w którym Chopin ich nie wpisał.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 383-384

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez palcowania w A (→WnWf,Ww)

Palcowanie Wa

pr.r. nad: t. 383, 1. i 3. ósemka 4 2/3; od 5. ósemki 4130.       l.r. pod, od 4. akordu 4 | 5004

..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury dodanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa