mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 230-231

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez łuku w KG (→Wn)

!!!   miniat: ta co w t. 30.         Tu pusta klisza 

Łuk przetrzymujący w Wf (→Wa)

TGTU
..

Tak jak w t. 30-31 (repryza nie jest w KG wypisana), brak łuku przetrzymującego a2 to przypuszczalnie przeoczenie kopisty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 230-231

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

Kasownik przed 5. ósemką l.r. w t. 230 (c1) dodano tylko w Wn2. Kasownika przed 1. ósemką t. 231 (d1) nie ma w Wf; dodano go w Wa. Znak ma też KG, w której jest dopisany ręką Chopina (w t. 43), i oparte na niej Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.          TGTU (3 pierwsze akcenty długie)

Krótki akcent w Wn1 (→Wf→Wa)

tylko drugi i to krótki

Krótkie akcenty w Wn2

jak TGTU, tylko krótkie
..

W tym takcie nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli – w A pierwsze dwa można inerpretować jako długie lub krótkie, trzeci jest długi, a czwarty krótki. Porównanie z analogicznymi taktami – patrz t. 226, pozwala rozstrzygnąć wątpliwość na rzecz akcentów długich. Czwarty z nich omawiamy osobno ze względu na niejasne umiejscowienie tego znaku.

W Wn1 (→Wf→Wa) pominięto pierwszy i trzeci akcent, co poprawiono w Wn2. Wszystkie akcenty w wydaniach są krótkie, choć znak w Wf mógłby być uznany za długi.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→Wf→Wa)

TGTU
..

Zapisana w A nuta as (11. szesnastka) to najprawdopodobniej pomyłka Chopina (tzw. błąd tercjowy). Nutę skorygowano na f już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i jest całkiem prawdopodobne, że zrobił to sam Chopin.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 230

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

f w A (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ta co w 3. grupie.               TGTU (f)

as w Wf
..

W wersji Wf można widzieć korektę Chopina, gdyż as jako przedostatnia nuta sensownie łączy się z 1. akordem następnego taktu. Argument, przytoczony w uwadze dotyczącej poprzedniej figury, sugeruje tu jednak błąd tercjowy, zdaniem redakcji bardziej prawdopodobny. Za błąd uznano to już w Wa, w którym as zmieniono na f. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf