Wn
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ww - Wydanie włoskie
Ww1 - Pierwsze wydanie włoskie
porównaj
  t. 228

d2 i d2 w źródłach

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                kasownik f2 na końcu taktu

des2 i d2 proponowane przez redakcję

TGTU = bemol des2 (2. ósemka) i kaso d2+f2 na końcu taktu

Wersja źródeł, w której zarówno w drugiej, jak i ostatniej ósemce występuje d2 (bez żadnego znaku chromatycznego), to niemal na pewno przeoczenie Chopina, który po napisaniu  obniżającego d2 na des2 na końcu poprzedniego taktu, nie zauważył, że powinien go powtórzyć zaledwie 2 ósemki dalej. Przypuszczenie to potwierdza analogiczny pochód w t. 68, w którym odpowiedni  jest wpisany. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dodajemy  w omawianym miejscu, a także konieczny w tej sytuacji  przywracający d2 na końcu taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.