mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.            Tu pusta klisza 

Łuk w Wa

jak TGTU, bez nawiasów

Łuk proponowany przez redakcję
..

Biorąc pod uwagę autentyczny łuk w analogicznym t. 225, można uważać brak łuku w tym takcie za wymagający uzupełnienia – tak zapewne rozumował adiustator Wa. Z drugiej strony, niewykluczone, że Chopin świadomie zrezygnował z pisania oddzielnych łuków dla l.r. w podobnych figuracjach – por. uwagę w t. 227. W tekście głównym proponujemy łuk dla l.r. głównie ze względu na potrzebne naszym zdaniem uzupełnienie łuku w t. 231-232.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Źródła mają  ostrzegawczy przed des2 w 3. grupie szesnastek. Co ciekawe, odpowiedniego znaku ostrzegawczego (przed as2) nie ma w analogicznym t. 225, gdzie byłby uzasadniony.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent na 2. szesnastce w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta grupa 3 szesnastek, obie pięciolinie, zwężone w pionie, bez pedału.                 EZnieU (akcent i łuk)

Akcenty na 2. i 3. szesnastce w Wn1 i Wa2 (→Wa3)

EZnieU1

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótki akcent na 1. szesnastce w Wn2

Jak EZTU, tylko krótki

Akcent długi na 1. szesnastce proponowany przez redakcję
..

Akcent w A (krótki) umieszczony jest nad 2. szesnastką ostatniej grupy (b). Zdaniem redakcji zapis ten jest niedokładny, a akcent ma dotyczyć 1. szesnastki. W Wn1 akcent wydrukowano zgodnie z dosłownym odczytem A, jednak nad następną szesnastką (f) dodano kolejny akcent. Ta muzycznie niezrozumiała pisownia świadczy być może o jakichś próbach skorygowania błędnego zapisu. W Wf (→Wa1) oba te błędne akcenty pominięto (niewykluczone, że była to korekta Chopina). Wn2 ma akcent nad 1. nutą, co najprawdopodobniej świadczy o ujednoliceniu zapisu wszystkich podobnych taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 229

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

legatiss. w A

!!!   miniat: nic.                      TGTU

Bez określenia w Wn (→Wf→Wa)
..

Pominięcie legatiss. nad górnym głosem pr.r. to zapewne pomyłka sztycharza Wn1. Może dziwić, że określenia nie uzupełniono w Wn2 – być może uznano je za sprzeczne z leggieriss. poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 229

Utwór: op. 19, Bolero

..

Tak jak w analogicznym t. 117, w Wn nie ma  przed c1, dodanego zapewne w ostatniej korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf