mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kliniki w A

TGTU = kliniki nad oktawami l.r.

Klinik w Wn1 (→Wf,Wa,Wn2→WfSB)

bez nad es-es1

Bez znaków w Wn3
..

Pominięcie kliników to przeoczenia sztycharzy Wn1 i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.              Tu pusta klisza 

Łuk 4 ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

Łuk 3 ósemki w Wn2

EZTU
..

Brak ostatniego z trzyósemkowych łuków l.r. to niemal na pewno przeoczenie Chopina. Łuk dodano w Wn1 (→Wf→Wa), obejmując nim całą 2. połowę taktu. Zdaniem redakcji, uzupełnienie to może pochodzić od Chopina, zostało jednak najprawdopodobniej błędnie odczytane przez sztycharza. W Wn2 skrócono ten łuk na wzór poprzednich figur, co podajemy w tekście głównym jako zapewne odpowiadające zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 318

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku (disis3) w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia.        Tu pusta klisza 

 (disis3) w Wn3

TGTU

 (dis3), alternatywna propozycja redakcji

zamiast podwójnego
..

Przed przedostatnią szesnastką nie ma w większości źródeł znaku chromatycznego. Odczytana dosłownie brzmi ona zatem disis3 ze względu na  przed 2. szesnastką. Wersja ta, pomijając niekonsekwentną pisownię (e2-disis3), realizuje schemat harmoniczny takich figur w t. 315-318 – użycie tylko dźwięków akordowych – i jako taką podajemy ją w tekście głównym, dodając przypominający  przed omawianą nutą. Nie można jednak wykluczyć przeoczenia odwołania alteracji przez Chopina, co jest jednym z najczęstszych jego błędów. Powstała przy założeniu takiej pomyłki wersja z dis3 kontynuuje schemat melodyczny i pianistyczny zdefiniowany w dwóch poprzednich figurach, co proponujemy jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn

t. 318

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Źródła podają  ostrzegawczy przed cis2 i przypominający przed ais1 w 3. akordzie. Oba znaki, naszym znakiem niekonieczne, w tekście głównym pomijamy. Dodajemy natomiast  ostrzegawczy przed e2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze