mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 226

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Brak podwyższającego g1 na gis1 w Wf (→Wa1) to z pewnością przeoczenie, poprawione w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wa

t. 226-227

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Zapisaną w AImaz pierwotną wersję 3. miary t. 226 oraz całego t. 227, a także wprowadzane tam do niej zmiany omawiamy w uwadze do t. 168.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 226-227

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuku w A

Łuk w Wf (→Wn,Wa)

TGTU = łuk l.r.
..

W tekście głównym uwzględniamy łuk obejmujący motyw basu, dodany niewątpliwie przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 226

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

es3-as3 w A (→Wf→Wn)

TGTU = główka es3

c3-as3 w Wa
..

Wersja Wa to typowy błąd tercjowy, tutaj przypuszczalnie dodatkowo zasugerowany sekstami w sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 226

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny) i Wa2

! miniat: wycinek, pół taktu + akord, tylko dolna 5-linia; tu Wa2.                oba krótkie

Różne akcenty proponowane przez redakcję

TGTU = krótki i długi

Akcenty długie w Wn

Bez znaków w Wf (→Wa1)
..

Odczytane dosłownie oba akcenty w A wydają się mniej więcej jednakowe i raczej krótkie – por. akcenty długie w połowie t. 228 i 230. Jednak właśnie porównanie z tymi taktami, a także t. 311, 313 i 315, sugeruje, że Chopinowi mogło jednak chodzić o ich zróżnicowanie. Różnicy długości można się istotnie dopatrzeć, jeśli porównywać górne ramiona obu znaków, które jako pisane najprawdopodobniej w pierwszej kolejności można uważać za staranniej wyrysowane, a co za tym idzie, bardziej miarodajne. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy akcent krótki na początku taktu, a długi w środku. W Wn ujednolicono znaki w kierunku akcentów długich.
Brak znaków w Wf (→Wa1) wynika niemal na pewno z ich nieobecności w A, w czasie, gdy powstawała [KF], będąca podstawą Wf – Chopin dopisał akcenty już po ukończeniu kopii. W Wa2 dodano akcenty na podstawie Wn1, interpretując je jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności A