Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 317-318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W Rork Chopin skrócił do ćwierćnuty wybrzmienie akordu g-e1-b1 skrzypiec i altówek – pierwotnie trwał on prawie dwa takty, tyle samo, co trzymana przez wiolonczele i kontrabasy podstawa akordu C-c.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 317

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

dis4 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 3 ostatnie szesnastki –, tylko górna 5-linia, bez napisu pod.                       TGTU

h3 w Wn

ostatnia szesnastka

..

Wersja Wn to najprawdopodobniej błąd, choć tak jak w przypadku większości błędów tercjowych, rezultat brzmieniowy jest możliwy do zaakceptowania. Wprawdzie takt ten nie powtarza poprzedniego schematu harmonicznego, ale analogia melodyczna pozostaje wyraźna i zmiana końcowego interwału zaburzyłaby – bez widocznego powodu – realizowaną od t. 315 oktawową linię: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy

t. 317

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: 2. połowa taktu (6 szesnastek), tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                   Tu (1) nad h2

Palcowanie wpisane do WfFo

Palcowanie wpisane do WfH

od fis2: (2341)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

41 nad a2-h2 (bez nawiasu)

..

Pierwszy palec wpisany do WfD wyznacza inną pozycję ręki niż palcowanie WfFo (a także WfH i Wa). Autentyczność obu palcowań wydaje sie prawdopodobna, jednak do tekstu głównego wybieramy to, które zachowuje schemat z poprzednich taktów, czyli WfFo. Regularność ta stanowi zdaniem redakcji dodatkowe potwierdzenie autentyczności tego palcowania, zwłaszcza że nie można całkiem wykluczyć ewentualnej pomyłki w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Różnice palcowania , Dopiski WfH , Dopiski WfFo

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A (→WnWf)

TGTU = łuk do d2

Bez łuku w Wa

Tu bez kliszy 

..

Tak ten jest pierwszy w nowej linijce. Dokończenie łuku z t. 316 w przypadku Wn (→Wf) powoduje niejasność, gdyż w poprzednim takcie żaden łuk się w tych wydaniach nie zaczyna. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności mamy możliwość odtworzenia tego w naszych transkrypcjach. Dwie możliwe interpretacje tego zapisu – łuk od ostatniej szesnastki t. 316 i brak łuku odpowiadają wersji A z poprawnie wpisanym łukiem i Wa, w którym to dokończenie nieistniejącego łuku usunięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kropki staccato w A

TGTU = kropki nad f1

2 kliniki w Wn (→Wf,Wa)

..

Tak jak wielokrotnie przedtem, odtworzenie kropek jako kliników to skutek uproszczonej interpretacji zapisu A przez sztycharza Wn1. W tym wypadku dostrzeżenie drugiej z nich jest bardzo utrudnione, gdyż nachodzi na nią wskazówka cresc.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności A