mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy rytmiczne

t. 5-6

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

..

W KLI oktawa G1-G w t. 5 ma wartość całej nuty, a oktawa D1-D w t. 6 – półnuty. Wydaje się mało prawdopodobne, by ten oczywisty błąd znajdował się w [AI].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy KLI

t. 6

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez wideł, tylko górna 5-linia.      EZnieU1

Rytm w Wn

EZnieU

Rytm w Wf

EZnieU2

Interpretacja Wf proponowana przez redakcję

EZnieU3

Rytm w Wa

EZnieU4

Interpretacja A proponowana przez redakcję

EZTU
..

Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.

  • W A 3. miara taktu liczy 9 trzydziestodwójek.
  • W Wn wprowadzenie mniejszej czcionki do zapisu trzydziestodwójek nie wpływa na wartości rytmiczne i wydaje się być dowolnością szty­charza – mógł on dopatrzeć się w A różnicy wielkości główek nutowych pomiędzy pierwszą a 2. połową taktu. Jest to tym bardziej prawdopo­do­bne, że po wpadce z pierwszym Tutti I cz. Koncertu, zapewne starał się on zwracać uwagę na drobne nawet różnice wielkości główek.
  • Skorygowany zapis Wf, który odczytany dosłownie jest co najmniej niejasny, mógł być pokłosiem tej pomyłki. Ponieważ korekty Wf dokonano być może na polecenie Chopina, należy zastanowić się, jaki mógł być jej zamierzony efekt. Proponowane rozwiązanie jest zarówno poprawne formalnie, jak i bardzo zbliżone do realnego zapisu źródłowego.
  • Jaka myśl przyświecała adiustatorowi Wa – trudno zgadnąć.

W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpe­wniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwo­ści poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziesto­dwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 7

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

Punktowana półnuta w źródłach

!!!   miniat: wycinek,                  Tu kropka przedłużająca półnutę gis

Półnuta proponowana przez redakcję

!!!   miniat: corel.                        TGTU = Tu bez kliszy 
..

Zatrzymanie gis aż do końca taktu, jak jest w A i wszystkich pozostałych źródłach, jest niewygodne pianistycznie i praktycznie niesłyszalne na tle granego z pedałem trylu w basie. Jest to więc niemal na pewno pomyłka Chopina, który nie zwrócił uwagi, że w tym takcie – inaczej niż we wszystkich analogicznych – pierwsza nuta taktu nie jest częścią akordu na jego 3. mierze.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 8

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Ćwierćnuta w A

!!!    miniat: 2 akordy, tylko dolna 5linia, bez pedału.     Tu ćwierćnuta i ósemka

Ósemka w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU
..

Pierwszy akord l.r. ma w A wartość ćwierćnuty. Prawdopodobną pomyłkę (teoretycznie można by to uważać za uproszczoną notację dwugłosową) skorygowano w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm A i Wa3, interpretacja kontekstowa

Rytm Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2), interpretacja kontekstowa, i Wn2
..

W partii pr.r. jedynie Wn2 nie zawiera błędu rytmicznego. Wersja ta jednak powstała w wyniku adiustacji i z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Dla pozostałych źródeł – z wyjątkiem Wa3 – przyjmujemy odczytanie zgodne ze sposobem, w jaki pr.r. jest rozplanowana w stosunku do ósemek l.r. Jako tekst Wa3 przyjmujemy rytm, który naszym zdaniem narzuca się przy odczytywaniu najłatwiej uchwytnych elementów rytmu – ćwierćnuta, przedłużona ćwierćnuta i grupa szesnastek z triolą wewnątrz.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A