Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuk od do c1 w A

!!!   miniat: wycinek, ten takt + 1. ósemka, tylko dolna 5-linia.                    EZnieU

Łuk od B1 do c1 w KF (→Wn)

EZnieU1

Łuk od do B w Wf (→Wa)

EZTU

..

W tekście głównym podajemy łuk Wf (→Wa), ponieważ zdecydowana większość następnych łuków, występujących w podobnym kontekście, doprowadzona jest w A do 1. ósemki następnego taktu – spośród 13 łuków w t. 1-12 i 15 jedynie łuki w t. 1, 8 i 10 kończą się na 6. ósemce, przy dwóch (w t. 6 i 9) niejednoznacznych. Wszystkie wymienione łuki uważamy za niedokładne, gdyż różnice zakresu łuków nie są powiązane ze stru­kturą motywów – np. krótszym łukom w t. 1 i 8 przeciwstawiają się dłuższe w podobnych figu­rach w t. 2 i 7. Ponadto w A widoczne są po­prawki – łuki w t. 4-5 i 5-6 były przedłużane (w t. 3-4 prawdopodobnie też). Wraz ze skre­śle­niem kropki staccato na początku t. 2 może to świadczyć o zmianie koncepcji oznaczeń tych figur z  na . Wymienione krótsze łuki byłyby więc nieskory­gowanymi pozostałościami pierwotnego łuko­wania.
Rozpoczęcie łuku od 1. ósemki to niedokładność Fontany, powtórzona także w następnych trzech taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Niedokładności KF

t. 8-11

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Łuki od 2. do 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, od ostatniej 8-ki t. 8 do 2. 8-ki t. 10, tylko l.r., bez pedału.                                EZnieU

Łuki od 1. do 6. ósemki w KF (→Wn)

EZnieU1 (częściowo do zrobienia)

Łuki od 2. ósemki do następnego taktu w Wf (→Wa)

EZTU 8-9 i 10-11 + EZnieU2 9-10

Łuki od 2. ósemki do na­stę­pnego taktu proponowane przez redakcję

EZTU

..

Odczytane dosłownie, 3 kolejne łuki A dochodzą tylko do ostatniej ósemki taktu, a ponadto nie całkiem jasny jest moment rozpoczęcia łuku w t. 9 (przyjmujemy, że jest to 2. ósemka). Z powodów omówionych w t. 1-2 uważamy te zapisy za niedokładne, a do tekstu głównego przyjmujemy zasadniczo łuki Wf (→Wa), zgodne ze sposobem, w jaki Chopin poprawiał w A niektóre łuki w podobnych figurach. W t. 9-10 zapis najwyższych nut l.r. na górnej pięciolinii i ich zbliżenie do półnuty b1 otwiera dodatkową możliwość interpretacji łuku l.r. jako dochodzącego do tej półnuty. Możliwość tę uwzględniamy w tekście głównym, traktując wersję Wf (→Wa) jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 19-23

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A Chopin pominął w partii pr.r. kilka potrzebnych bemoli: w t. 19 des2, w t. 21 des3 i ges2, w t. 22 des2 i des3. W KF dodany został jedynie pierwszy  w t. 21, a ponadto kopista przeoczył  ges2 w t. 23. Także w Wf uzupełniono tyko niektóre z potrzebnych bemoli, przy nutach des2(3) w t. 21-22, i – co zastanawiające – również pominięto  ges2 w t. 23. W Wn i Wa dodano komplet wymaganych znaków.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KF , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 21-22

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W tych taktach Chopin w ogóle nie wpisał znaków chromatycznych w partii l.r. Wszystkie potrzebne bemole dodano w KF (→Wn), ma je też Wa. Natomiast w Wf znaki dodano tylko przed rozpoczynającymi takty kwintami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf

t. 33-36

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

5 łuków w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: t. 33 + pół t. 34, tylko górna 5-linia, wycinek (tu kombinowany).                         TGTU oprócz dolnego 33-34, który sięga tylko do 6. ósemki 33 = 5 łuków (2 w 33-4, 34-5 i 2 w 35-6)

5 łuków w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

5 łuków w KF

jak TGTU, ale 3 dolne łuki tylko do 6. ósemki w każdym takcie

3 łuki w Wf (→Wa)

TGTU tylko 3 dolne

2 łuki w Wn

nad ósemkami 2.-6. w t. 34 + TGTU górny 35-6

..

W tekście głównym podajemy interpretację kontekstową łukowania A – za niedokładny uważamy zbyt krótki (tak jak w kilku innych miejscach, patrz t. 1) dolny łuk w t. 33, ostatnim w linii. Wyraźnie przedłużane łuki w następnych, analogicznych taktach pokazują intencję Chopina bez żadnych wątpliwości. Pisowni tej nie odtworzono jednak dokładnie w żadnym ze źródeł, co w każdym przypadku można wytłumaczyć adiustacją, błędną interpretacją (KF) lub niestarannością (Wn).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku