mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 185

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Wf1 (→Wf2) ma Es jako 1. nutę l.r. Ten rażący błąd poprawiono dopiero w Wf3 (→Wf4) i Wa. Mimo że zarówno korektę Wf3, jak i podkład do Wa przygo­towywał Chopin, tego rodzaju poprawkę mógł także zrobić adiustator.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 185-186

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A nie ma kasowników przed dolną nutą oktaw w połowie t. 186 i na początku t. 187. Te oczywiste niedokładności skorygowano już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 185

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi pod l.r. w A

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, bez dynamiki, zwężone w pionie.                     TGTU

Akcenty na 2. i 3. ósemce pr.r. w Wn1 (→Wf)

EZnieU1; na miniaturze w tym i następnych wariantach w l.r. wersja wydań (zamiast ćwierćnuty para ósemek z łukiem)

Akcenty na 1. i 3. ósemce pr.r. w Wa

EZnieU2

Krótki akcent l.r. w Wn2

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy notację A, zdaniem redakcji jedyną autentyczną. Wersje wydań to ciąg kumulujących się błędów, niedokładności, nietrafnych interpretacji i dowolnych zmian:

  • najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem dodatkowego akcentu w Wn1 jest niedokończona korekta – błędnie wydrukowany akcent na 3. ósemce pozostał nieusunięty mimo dodania prawidłowego znaku na 2. ósemce (patrz też uwaga dotycząca rytmu w tym miejscu). Ponadto oba znaki wydrukowano zbyt wysoko, tak iż wydają się dotyczyć raczej pr.r., wbrew intencji Chopina, który akcent w A wpisał pod ćwierćnutą l.r.;
  • w Wf oba akcenty dotyczą już wyraźnie pr.r., a pierwszy z nich umieszczono niedokładnie, pomiędzy 1. a 2. ósemką;
  • Wa dołożyło swoją porcję niedokładności i dowolności, w efekcie czego zamiast akcentu długiego na 2. ósemce l.r., jak jest w A, wydanie to podaje dwa akcenty pionowe, nad 1. i 3. ósemką pr.r.;

W Wn2 przywrócono w zasadzie notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Połowiczne korekty

t. 185

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Ćwierćnuta w A

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko dolna 5-linia, bez akcentów.      TGTU (pusto)

Ósemki w Wn (→Wf→Wa)

2 powiązane dołem ósemki, górna nuta przetrzymana.    Czyli oktawa na 3. ósemce, belka wiązania i łuk przetrzymujący as.
..

Zdaniem redakcji, wersja wydań to efekt niedokończonej korekty błędu Wn1 – w wyniku nieco niedokładnej pisowni A oktawa As-as została prawdopodobnie umieszczona początkowo dopiero na 3. ósemce taktu. Błąd postanowiono skorygować, dodając oktawę na 2. ósemce i łuki przetrzymujące obie nuty, lecz łuk dla dolnej nuty pominięto. Scenariusz ten dobrze tłumaczy także pierwotną przyczynę nadmiaru akcentów w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 185

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 od 3. ósemki w A

!!!   miniat: nic.            EZTU

 od 5. ósemki w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Późniejsze rozpoczęcie znaku  to niedokładność typowa dla  sztycharza Wn1, który dopasowywał widełki i łuki do wiązań lub taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn