Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 152

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.          TGTU

Krótki akcent w Wn (→WfWa)

..

"Modelowy" akcent długi w A odtworzono w wydaniach jako krótki. Podobnie w t. 154, a także 302 i 304.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 152

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do półnuty w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.               TGTU

Łuk nad triolą w Wa

..

Objęcie łukiem tylko trioli ósemkowej to niedokładność lub adiustacja Wa. Taki sam łuk dodano także w l.r. – patrz t. 145-160.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wa

t. 152

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Kropka staccato w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.          TGTU

Klinik w Wn

..

Klinik Wn to przypuszczalnie pomyłka.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Kliniki

t. 152-154

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: jw.          152:  od his3 (14_ 1_4 + 153:   4__ 14_ 1_4)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

od 2. połowy 152:   12_  _12 | 4__  14_  ___  __1 | 2

..

Mimo różnic wskazania obu źródeł opisują prawdopodobnie to samo palcowanie. Ewentualna różnica może dotyczyć jedynie 1. szesnastki t. 152 – brak oznaczenia w Wa sugeruje użycie bardziej w tym układzie naturalnego 2. palca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 152

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Kasownik podwyższający b1 na h1 został w A (→KG,Wf) wpisany dopiero przed 8. szesnastką; nie ma też  podwyższającego b na h w l.r. Ten drugi znak Chopin dopisał w KG (→Wn), dodano go również w Wf3 i Wa. Notację pr.r. skorygowano w Wa i Wn, przy czym tylko w Wa usunięto niepotrzebny  w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG , Niedokładności A