Wf
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 119-121

Krótkie akcenty w Wn

3 x nad oktawą

Różne akcenty w Wf

jak TGTU, ale drugi i trzeci (120-121) długie

Krótkie akcenty w Wa

TGTU

W tekście głównym proponujemy akcenty w postaci zapisanej w Wa. Rozwiązanie to łączy najpewniejsze elementy zapisu wersji Wn1 i Wf:

  • krótkie akcenty według Wn, gdyż w Wf każdy znak jest innej długości – kolejno krótki, pośredni (krótki lub długi), długi – co nie mogło odpowiadać intencji Chopina;
  • akcenty pod oktawami pr.r., jak jest w Wf, dla zachowania spójności z pozostałymi taktami tego odcinka (t. 111-124), w których Wn nie ma w ogóle akcentów. Umiejscowienie akcentów w Wn może być wynikiem rutynowej adiustacji sztycharza – w zapisie jednogłosowym regułą jest umieszczanie znaków po stronie główek nutowych.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 113-124

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Umiejscowienie oznaczeń

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.