mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

g2-h2 w KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2→Wa)

!!!   miniat: od 4. do 6. ósemki, tylko górna 5-linia (motyw).        Tu dwa kaso g2-h2

g2-b2 w Wf3 (→Wf4)

TGTU = tylko kaso g2
..

Wersja 4. ósemki z h2 może nie być autentyczna, gdyż  widoczny przed tą nutą w KG i Wf1 (→Wf2→Wa1) miał prawdopodobnie dotyczyć dolnej nuty tercji, g2 (adiustatorzy Wn i Wa2 dodali tu drugi , uznając jego brak za zwykłe przeoczenie). Wskazuje na to porównanie z analogicznymi taktami – we wszystkich pozostałych miejscach (t. 137, 143, 145 i 147-149) górny głos dwudźwięków prowadzony jest diatonicznie, bez podwyższania nuty na 4. ósemce taktu. Potwierdza to Chopinowska korekta Wf3 (→Wf4), w której znak przeniesiono przed dolną nutę, co dowodzi, że kompozytor słyszał tu g2-b2. Jeśli zaś g2-b2 było rzeczywiście od początku zamierzone przez Chopina, to  w [A] był przypuszczalnie postawiony niedokładnie, gdyż dwie osoby – kopista i sztycharz Wf1 – odczytały go niewłaściwie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 141-142

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

As1-As i C1-C w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 141 i 1. ćwierćnuta 142, tylko dolna 5-linia, bez pedału i akcentów.               TGTU bez bemoli as

As-as i C-c w Wf (→Wa)

3 oktawy oktawę wyżej (laska As-as w górę)

As1-As i C1-C proponowane przez redakcję

TGTU (z bemolami)
..
Wersja Wf (→Wa) jest wersją wcześniejszą, zaczerp­niętą z [A], występowała bowiem początkowo także w KG. Chopin zmienił ją w KG (→Wn), przenosząc motyw basu oktawę niżej. Tę ostatnią wersję – jako najpóźniejszą – podajemy w tekście głównym. Wydaje się ona być ulepszeniem, ze względu na bardziej konsekwentne wykorzystanie najniższego rejestru fortepianu.
W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze bemole przed 1. oktawą basowego motywu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

t. 141-142

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Ostrzegawczy  przed as2 znajduje się w źródłach na początku t. 142. W tekście głównym przenosimy znak do t. 141, gdzie jest bardziej uzasadniony. Patrz też uwaga przed oktawą As1-As na początku tego taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 141

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Jako 5. ćwierćnutę KG i Wf1 (→Wf2→Wf3) ma septymę ges-f1. Błąd znajdował się najprawdopo­dobniej w [A], a został poprawiony w korekcie Wf4. Poprawny tekst mają też Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 141

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Tak jak w t. 37, w A nie ma znaków chromatycznych przed 1. ósemką. Kasowniki potrzebne dla oznaczenia nut c, c1, c2 Chopin wpisał dopiero przed ostatnią szesnastką taktu i tylko w pr.r. W wydaniach uzupełniono potrzebne znaki, a w Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa2 dodano jeszcze  przed c na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf