- « Poprzednia
- 1
- …
- 2495
- 2496
- 2497
- 2498
- 2499
- 2500
- 2501
- …
- 3540
- Następna »
t. 138
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Oba akcenty w A są typowymi akcentami długimi, czego nie odtworzono w wydaniach. Przesunięcie pierwszego z nich pod 3. ósemkę to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który upodobnił tę połówkę taktu do sąsiednich. W tekście głównym pierwszy akcent przenosimy nad fes2, zgodnie z pisownią użytą przez Chopina w repryzie (t. 285), naszym zdaniem trafniejszą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 138
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf pominięto podwyższający d1 na dis1. Oczywisty błąd poprawiono w pozostałych wydaniach. Znak został także dopisany w WfH. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfH |
|||||||||
t. 138-139
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Atut kończy się w t. 138 znakiem wskazującym miejsce włączenia go w główny podkład do Wf (zaginiony), którym był zapewne autograf całości Koncertu w wersji na jeden fortepian ([A]), samodzielny lub wpisany w rękopiśmienną partyturę. Od t. 139 wśród źródeł do tej cżęści Koncertu nie ma rękopisów. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Źródła niekompletne |
|||||||||
t. 138
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Pierwszą ósemkę w Wn1 (→Wn2) opatrzono nie tylko powtórzoną za Wf kropką staccato, ale także – pomyłkowo – dodatkową laseczką ćwierćnutową. Powstałą bezsensowną kombinację pominięto w całości w Wn3. W tekście głównym podajemy w tym miejscu klinik – patrz uwaga do t. 137-140. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 138-142
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Oznaczywszy dwukrotnie artykulację kończącej pasaż seksty w analogicznych t. 130 i 134, Chopin mógł ją uważać w t. 138 i 142 za oczywistą. Biorąc także pod uwagę możliwość przeoczeń, sugerujemy kliniki w tych taktach w tekście głównym. Znaki dodano również w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2495
- 2496
- 2497
- 2498
- 2499
- 2500
- 2501
- …
- 3540
- Następna »