Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 110-111

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez oznaczeń w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: t. 110, tylko górna 5-linia.               Tu pusta klisza 

Kropki i łuk w Wn3

nad szesnastkami górnego głosu, kolejno: t. 110 2 kropki, łuk 2 nuty, 2 kropki;    t. 111 6 kropek     

..

W Wn3 oznaczono dowolnie artykulację wszystkich szesnastek – większość staccato, dwie legato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 110

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn3 dodano dowolnie łuk nad dwiema pierwszymi szesnastkami 2. połowy taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 110-111

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→KG,Wf)

Łuk Wa

Łuk Wn

..

Dodane w Wa i Wn łuki l.r. są z pewnością nieautentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 110-112

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez oznaczeń w A (→KFWn1)

!!!   miniat: wycinek A, t. 110-111, tylko dolna 5-linia.                Tu pusta klisza 

Pedalizacja w Wf (→Wa)

EZnieU

Pedalizacja w Wn2 (→Wn3)

EZTU

..

Pedalizacja w tych taktach została dodana – niewątpliwie przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). Można mieć jednak poważne wątpliwości, czy właściwie odczytano intencję korektowego wpisu Chopina, gdyż nie widać żadnego powodu, by pedały były tu zdejmowane w połowie taktu, a nie jak we wszystkich pozostałych taktach na jego końcu. Z tego względu w tekście głównym podajemy wersję Wn2 (→Wn3) wzorowaną na Chopinowskim wpisie w KF w analogicznych t. 242-244.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 110-114

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcenty długie w Af, odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.                  EZnieU = 2 długie w t. 108 i 114

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn

EZTU = krótkie 110 i 114

..

W t. 110 i 114 Chopin w Af wpisał początkowo krótkie akcenty nad akordami pr.r., ostatecznie jednak zdecydował się na znaki pomiędzy pięcioliniami. Nowo postawione znaki są jednak dłuższe i węższe, tak iż przypominają bardziej akcenty długie. Zdaniem redakcji, Chopin mógł dostosować krój znaków do małego odstępu między akordami obu rąk. Oba odczytania uważając za możliwe, do tekstu głównego wybieramy krótkie akcenty, zgodne z tymi, które w sposób niebudzący wątpliwości występują w analogicznych rytmicznie t. 112 i 116.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie