mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 109-113

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez określenia w A

!!!   miniat: wycinek A, t. 109-110, tylko górna 5-linia.             Tu pusta klisza 

cresc. od t. 109 w KF (→Wn)

EZTU t. 109-113

cresc. od t. 110 w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Chopin dodał kilkutaktowe crescendo zarówno w KF (→Wn), jak i – zaczynając o takt później – w korekcie Wf (→Wa). W tekście głównym po­dajemy określenie wpisane w KF, gdyż jest ono częścią znacznie dokładniejszego zestawu wska­zówek dynamicznych dla całego tego tematu. Kreseczki wyznaczające zasięg crescenda do­pro­wadzone są w obu grupach źródeł (z wy­jąt­kiem Wn1) do znaku , który jednak w każdej z nich przypada w innym takcie – patrz uwaga do t. 114-117.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF

t. 109

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: ta co 17.                       TGTU

 w Wf (→Wa)

widły jak w t 17

Przesunięty krótki akcent w Wn1

EZnieU1

Krótki akcent w Wn2

zwyczajnie położony
..

Akcent w Af jest w tym takcie dość krótki, tak iż o uznaniu go za akcent długi decyduje jego kształt i kontekst. Obecność w Wf (→Wa) znacznie dłuższego znaku – takiego jak w analogicznym t. 17 – wskazuje na prawdopodobną ingerencję adiustatora, a być może nawet Chopina. Zmiana na polecenie Chopina potwierdzałaby kwalifikację znaku jako akcentu długiego. Znak w Wn1 umieszczono niedokładnie, tak iż nie jest całkiem pewne, której miary taktu dotyczy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 109

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Klinik w Af

TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa) i Wn
..

W tekście głównym uwzględniamy klinik wpisany w Af. Znak jest bardzo długi i wyraźny, tak iż trudno go nie zauważyć. Jego brak w Wf (→Wa) to być może skutek nieporozumienia – sztycharz mógł go odczytać jako skreśloną kropkę. Patrz też t. 115.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Kliniki

t. 109-110

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Łuk w Af i Wn

TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa)
..

Brak łuku w Wf (→Wa) to niewątpliwy błąd sztycharza. Podobny błąd przydarzył się też Chopinowi w Af w t. 112.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Łuki celujące

t. 109

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaku w Wn

Wn,Wf1 puste

Arpeggio w Wf (→Wa)

Wfa pionowy łuk w l.r. i puste w p.r.
..

W tekście głównym uwzględniamy arpeggio występujące w Wf2 i Wa (w egzemplarzu Wf1 nie ma strony z tym taktem). Jego autentyczność jest bardzo prawdopodobna – znak występuje przed podobnej rozpiętości akordem w analogicznym miejscu t. 33.
Por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 5a,

Tak jak w analogicznych miejscach, zgodnie z wyjaśnieniem w t. 27, w tekście głównym pionowy łuk w l.r. zastępujemy arpeggiem. Brak znaku w Wn mógł być przeoczeniem lub adiustacją. Uzupeniamy też arpeggio w p.r. na podstawie porównania z t. 33.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach