Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 136-137

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Dwa łuki w A i Wn2op (→Wn3op)

!!!   miniat: ta co w t. 8-9 (8-25).                 EZTU

Łuk w Wf (→Wa)

EZTU tylko w t. 137

Bez łuków w Wn1op i Wn1cis

Dwutaktowy łuk w Wn2cis

jak w t. 8-9 i 24-25

..

W tekście głównym podajemy źródłowo najpewniejsze łuki A. Pominięcie obu łuków w Wn1op i Wn1cis może oznaczać, że nie było ich początkowo także w Wf (por. t. 138-139), w którym jednak dodano w ostatniej korekcie łuk w t. 137. Uzupełnienie to – być może Chopinowskie – z pewnością nie oznacza, że t. 136 ma być pozbawiony łuku, potwierdza natomiast zastosowanie nowego łuku dla t. 137 (por. t. 8-9). Łuki dodane w późniejszych Wn – odmienne w każdej z dwóch wersji tego wydania – są z pewnością adiustacjami wydawców, wzorowanymi na analogicznych t. 8-9 (Wn2op) lub 152-153 (Wn2cis).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 136

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  przy c w l.r. W Wa w ostatniej oktawie pr.r. dodano natomiast mało uzasadniony przypominający  przy fis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 136

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A (odczyt dosłowny→WnWfWa)

!!!   miniat: nic.               łuk b-es (znad główki półnuty)

Łuk A, interpretacja kontekstowa

..

Łuk w A jest mylący – umieszczony nad ćwierćnutami dolnego głosu wskazuje jednak wyraźnie na półnutę b jako swój początek. Wątpliwość rozwiewa – na korzyść łuku łączącego ćwierćnuty – łuk w analogicznym t. 284.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 136-137

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do f2 w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 136 + 1. akord 137, tylko górna 5-linia.          TGTU

Łuk do e2 w A (możliwa interpretacja→WnWfWa)

(krótszy łuk, do e2)

..

Zdaniem redakcji, łuk A, przedłużony przez Chopina aż do kreski taktowej, miał w jego intencji prowadzić do f2 na początku t. 137. Jego zasięg nie jest jednak całkiem jasny, co odtworzono w Wn – łuk w t. 136, na końcu linijki, sugeruje kontynuację, której jednak w t. 137 nie ma. Przyjmujemy – tak jak Wf (→Wa) – że oznacza to rozdzielone łuki, stanowiące zarazem alternatywną możliwość odczytania A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 136

Utwór: op. 19, Bolero

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa1)

Łuk w Wa2 (→Wa3)

łuk dla pr.r. - górą dla 2. pierwszych akordów

..

Adiustator Wa2 (→Wa3) dodał dowolnie łuk dla 2 pierwszych akordów pr.r. (również w analogicznym t. 250).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa