mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 136-137

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Łuk w t. 137 w Af

!!!   miniat: wycinek, od 2. miary 136 do końca 137, tylko dolna 5-linia.                    Tu łuk nad akordami od 1 do 3 w t. 137, na takiej wysokości, żeby się staccato zmieściło pod nim, ale żeby nie wisiał za wysoko (raczej jak ten 138)

Łuk Wf (→Wa)

od 3. w t. 136 do końca 137 (wysokość jak war_11)

Łuk do t. 137 w Wn

TGTU
..

Łuk Af to niemal na pewno pomyłka Chopina, na co wskazuje porównanie z wszystkimi analogicznymi figurami – t. 10-11, 12-13, 102-103, 104-105 i 134-135. Wersja Wf (→Wa) to najprawdopodobniej skutek nietrafnej interpretacji postawionego z rozmachem łuku Af (podobnie jak w t. 134-135).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy A

t. 136

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

più vivo w A

EZnieU

Bez określenia w Wf (→Wn,Wa)
..

Określenie più vivo zostało wpisane w A w miej­sce wcześniejszego, skreślonego sempre più vivo. Zdaniem redakcji, pominięcie sempre tutaj mogło być skorelowane z dopisaniem go przed più animato w t. 126 (na późniejsze do­pi­sanie tamtego sempre wskazuje nienatural­nie większy odstęp między sempre a più niż między più a animato. W tej sytuacji rezygnację z okre­śleń w dwóch miejscach na rzecz samego più animato w t. 126, jak jest w Wf (→Wn,Wa), można uważać za ostatni etap kształtowania zmian agogicznych w tym fragmencie – Chopin mógł uznać, że takie rozwiązanie najprościej i najtrafniej definiuje tu relacje temp, gdyż wła­śnie od tego taktu rozpoczyna się nowy odcinek, o wyraźnie odmiennej fakturze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 136

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Trójdźwięk w A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU = główka B

Seksta w Wf

Tu bez kliszy 
..

W tekście głównym podajemy skorygowaną – niemal na pewno przez Chopina – wersję Wf z lżej brzmiącą sekstą zamiast trójdźwięku. Podobnie w t. 144 i 160.
W ApI alternatywna wersja l.r. nie została w tym takcie wpisana – patrz t. 135-139.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 136

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A

TGTU

  w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

symetryczne względem 1. nuty 2. połowy taktu; odstęp między nimi na 3 trzydziestodwójki 
..

Tak jak w następnym takcie, zmiana kierunku widełek   wypada w A nieco przed 3/4 taktu. W Wn i pozostałych wydaniach umieszczono ten moment w połowie taktu, wbrew naturalnej dynamice związanej z kierunkami ruchu figuracji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Niejasne widełki A

t. 136-137

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Nowy łuk od dis2 w KF (→Wn)

EZTU = cała linia łuków

Nowy łuk od dis2 w KF (→Wn)

EZnieU = cała linia łuków

Nowy łuk od cis2 w Wf (→Wa)

EZnieU1

Nowy łuk od cis2 w Wf (→Wa)

EZnieU2
..

W KF, wpisany początkowo przez kopistę ciągły łuk, obejmujący 5 ostatnich taktów, został pomiędzy 2. a 3. miarą tego taktu rozdzielony przez Chopina na dwa łuki. Wersję tę, niewątpliwie Chopinowską i występującą w źródle podstawowym, podajemy w tekście głównym. Nie jest natomiast pewna autentyczność wersji Wf (→Wa), gdyż można sobie łatwo wyobrazić błędne odczytanie Chopinowskiego zapisu czy to w [A], czy w egzemplarzu korekcyjnym Wf. Chopin mógł np. wpisać następujące, niedokładne łuki: , które w Wf zinterpretowano zgodnie z właściwą sztycharzom tendencją do dopasowywania znaków do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów.
Widoczne w KF zakreślenie fragmentu pierwotnego, ciągłego łuku pochodzi od adiustatora Wn1, który doprecyzował w ten sposób poprawkę łukowania wpisaną przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Autentyczne korekty KF