mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 109-111

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Krótszy łuk w Wn

Wn łuk do pierwszej nuty t. 109

Łuk do t. 111 w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

Brak łuku nad drugą częścią frazy to zapewne przeoczenie, sugerujące, że [A] mógł mieć w t. 107-110 dwa łuki, jak w analogicznych t. 31-34. Jest to jednak tylko domysł, toteż w tekście głównym głównym podajemy niebudzący wątpliwości czterotaktowy łuk Wf (→Wa).

miał Zakończenie łuku na pierwszej wartości t. 109, a nie 111, to zapewne pomyłka sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 109

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaku w źródłach

Arpeggio proponowane przez redakcję
..

Biorąc pod uwagę prawdopodobnie niedokładne zapisy arpeggiów w podobnych taktach (por. t. 33 i 55, w których znaków nie ma w Wn), uważamy przeoczenie arpeggia w tym miejscu za prawdopodobne i w tekście głównym proponujemy odpowiednie uzupełnienie notacji źródeł.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią szesnastkę Wn1 (→Wf1) ma błędnie as3. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3,WfSB) oraz – być może na polecenie Chopina – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 109-112

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Różne łuki w źródłach

! miniat: wycinek komb. Wp1, t. 111 i 1. ćwierćnuta 112 + t. 135 i 1. ćwierćnuta 136, tylko górna 5-linia.                EZnieU1 = 2 łuki , krótki w nawiasie + oznaczenie volt

Łuk w źródłach w t. 109-112

! miniat: wycinek komb. Wp1 cały ten łuk, tylko górna 5-linia.                      EZTU łuk i volty

 

Łuk w źródłach w t. 111/135-112/136

EZnieU łuk i volty
..

Krótszy łuk występujący w źródłach przy powtórzeniu tej frazy (t. 109/133-112/136) jest prawdopodobnie wynikiem pomyłki kopisty przygotowującego podkład dla Wp1 na podstawie [A] – mógł on np. spojrzeć na podobnie wyglądające (w partii pr.r.) t. 85-88. W tekście głównym podajemy dłuższy łuk, który wydaje się lepiej współgrać z jednorodnym, gładkim akompaniamentem.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 109

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 na początku taktu w A (→Wn)

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.              EZTU

 po 1. ćwierćnucie w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Zdaniem redakcji, późniejsze umiejscowienie znaku  w Wf, mogące sugerować rozpoczęcie tej dynamiki dopiero od ósemkowego pochodu oktaw, jest niedokładnością powstałą na drodze A – [KF] – Wf. Przy tym niewykluczone, że sam Chopin wpisał  w [KF] lub korekcie Wf1 w ten właśnie sposób, gdyż manierę wpisywania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich działania spotykamy niejednokrotnie w jego utworach – por. np. autografy Etiudy Ges op. 10 nr 5, t. 83, Koncertu e op. 11, cz. I, t. 16 czy Preludium b op. 28 nr 16, t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Znaki położone centralnie