- « Poprzednia
- 1
- …
- 2482
- 2483
- 2484
- 2485
- 2486
- 2487
- 2488
- …
- 3540
- Następna »
t. 135-139
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W ApI alternatywna partia l.r. (akompaniament harmoniczny) nie jest w tych taktach wpisana – Chopin zaczął ją pisać dopiero od t. 140. Ze względu na zastosowany w ApI zapis z repetycją t. 136-141, alternatywnej partii nie ma także w t. 144-147. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Źródła niekompletne |
|||||||||||
t. 135
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W całej 2. wariacji w ApI nie ma żadnych oznaczeń wykonawczych oprócz tempa metronomicznego. Przy tym wpisane są dwie wartości – = 76 (piórem, zapewne wcześniejsza) i = 92 (ołówkiem, późniejsza), z których żadna nie została skreślona. Braku oznaczeń nie odnotowujemy w dalszych, szczegółowych uwagach. Skrócenie określenia tempa-charakteru w Wf prawdopodobnie pochodzi od Chopina*, który mógł je oznaczyć w podkładzie do Wf. Nie mając co do tego pewności, w tekście głównym pozostawiamy zasadniczo równoznaczne określenie A (→Wn→Wa,WfSB). * Cztery lata po napisaniu tej w pewnym sensie pedagogicznej uwagi "ma accuratamente" Chopin mógł ją uznać za dziecinną, a w każdym razie nieodpowiednią. Co więcej, list, w którym opisuje, jak grając w Warszawie w październiku 1830 r. swój Koncert e-moll, tylko dzięki dyrygentowi "nie mógł lecieć na złamanie karku", pozwala przypuszczać, że prawdziwym adresatem ostrzeżenia "ma accuratamente" mógł być sam nastoletni Chopin. Byłoby więc tym bardziej zrozumiałe, że w 1833 r. Chopin podbijający Paryż jako pianista i kompozytor pięciu dzieł z orkiestrą, nie mówiąc już o Nokturnach, Mazurkach, Etiudach czy Triu, postanowił usunąć to świadectwo swojego nieokiełznanego, młodzieńczego temperamentu, mimo że jego genezy – o ile nasze przypuszczenia w ogóle odpowiadają rzeczywistości – nie sposób było się domyślić. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Tempa metronomiczne , Zmiany określeń tempa |
|||||||||||
t. 136
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Trudno stwierdzić, czy brak w Wf jest po prostu błędem tego wydania, czy niedokładnością notacji rękopisu służącego mu za podkład. W każdym razie wydaje się mało prawdopodobne, by Chopin celowo zrezygnował z tego oznaczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
t. 136-140
|
Utwór: op. 42, Walc As-dur
..
W Wf0 łuk kończy się na półnucie. W podkładzie dla Wf1 dokonano korekty, przedłużając łuk do t. 139 (widoczny jest ślad usuwania pierwotnego łuku Wf0). Nie ma powodu wątpić w autentyczność tej zmiany, jednak w Wfn Chopin uzupełnił łukowanie inaczej, dopisując drugi łuk w t. 136-140. Tę ostatnią wersję ma też Wa, zapewne na podstawie identycznej Chopinowskiej poprawki podkładu. W tekście głównym podajemy zatem dwukrotnie przez Chopina wpisaną wersję z dwoma łukami. Ciągły łuk Wf, dający większą swobodę wyboru frazowania, można jednak traktować równorzędnie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn , Autentyczne korekty Wa |
|||||||||||
t. 136
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Rytm Wf został najprawdopodobniej wymuszony przez błędne rozplanowanie tekstu, w którym nie pozostawiono miejsca na pauzę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2482
- 2483
- 2484
- 2485
- 2486
- 2487
- 2488
- …
- 3540
- Następna »