mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

t. 5

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: 5 ósemek, tylko dolna 5-linia, bez górnego łukui dynamiki.         TGTU

 w Wa

EZnieU
..

Ze źródeł nie wynika jasno, której ósemki ma dotyczyć znak . W grę wchodzi 2. ósemka, jak jest w Wf i jak w Wn zinterpre­to­wano niejasny znak KG (można by go przypisać pauzie l.r., przypadającej na 2. ósemkę lub też odnieść do 3., a nawet 4. ósemki taktu), albo początek taktu, jak w Wa zinterpreto­wa­no zapis Wf. Realia pianistyczne i brzmieniowe każą uznać obie te wersje za możliwe. W tekście głównym odtwarzamy pisownię źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

w KG

KG widełki od 1. do 4. ósemki

 

 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 widełki od 3. do 7. ósemki

 w Wn

Wn widełki os=d 1. do 3. ósemki

 

w Wa2

Wa2 TGTU
..

Różnice w KG, Wf (→ Wa1) i Wn wydają się być przypadkowymi niedokładnościami. Rozwiązanie zaproponowane w tekście głównym jest próbą rekonstrukcji [A] na podstawie rozbieżności KG i Wf. Taki sam zakres widełek  wprowadzono w Wa2 - przypuszczalnie na podstawie porównania Wf i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 45-46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG (→Wn)

Wn i KG: TGTU

 

Łuk w Wf (→Wa)

Wfa: łuk w prawej ręce łączy cztery dźwięki - cały t. 45 i jeszcze ges1 i f1 w t.46

 

Łuk dwutaktowy, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1

 
..

Obie wersje powstały bezpośrednio na podstawie zapisu [A], o ile więc zapis ten był jasny, jedna z wersji jest najprawdopodobniej błędna. Do tekstu głównego wybieramy pozbawioną luk we frazowaniu wersję KG. Z drugiej strony, różnicę między wersjami mogła spowodować niejednoznaczność zapisu [A] (spowodowana np. poprawkami). W takiej sytuacji zarówno KG, jak i Wf mogą trafnie przekazywać pewne aspekty tego zapisu, co prowadzi do naszej alternatywnej propozycji, łączącej kompletność łukowania KG z ciągłością łuku Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 74-75

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Ciągły łuk w KG (→Wn)

KG, Wn: TGTU

 

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa)

Wfa: 2 łuki obejmujące po 2 takty

 
..

Trudno stwierdzić, jak doszło do różnicy łukowania pomiędzy KG (→Wn) a Wf (→Wa). Być może zapis [A] był niejasny, np. na przejściu do nowej linii. W tekście głównym podajemy ciągły łuk KG, gdyż nie widać racji muzycznej dla przerywania tej jednorodnej rytmicznie, gładko opadającej sekwencji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące , Niedokładności Wa

t. 151-152

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W 2. połowie każdego z tych taktów w KG i Wf1 (→Wf2→Wf3) nie ma kasowników. Potrzebne znaki – przed a1 i a – dodano w Wn, Wf4 i Wa (w Wa1 tylko w t. 152). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KG