mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 268

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w A

Akcent na des1 w Wn (→Wf)

TGTU tylko pierwszy

2 akcenty w Wa

TGTU
..

Na bardzo prawdopodobne przeoczenie akcentów przez Chopina wskazuje ich obecność w analogicznych figurach zarówno w poprzednich taktach, jak i w następnym. Trudno przypuszczać, by Chopin chciał tu zrezygnować z akcentów, zwłaszcza tego na fes1, która to nuta ma kluczowe znaczenie w modulacji do tonacji finałowego poloneza. Rozproszeniu uwagi sprzyjało przejście na nową stronę A – omawiany takt jest pierwszy na stronie. Wskazany kontekst harmoniczny powoduje, że także dodanie w Wn (→Wf) akcentu tylko nad des1 wydaje się być pomyłką lub nieporozumieniem przy korekcie. W tekście głównym uwzględniamy zatem adiustację Wa, które podaje oba akcenty, na des1 i fes1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 268

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek.                    EZTU = widły i cresc. z białym tłem

cresc. w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Podobnie jak w t. 266, w Wn (→Wf,Wa) pominięto widełki  obejmujące wskazówkę cresc., co z pewnością nie było autoryzowane przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 268-269

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kropki staccato w A

! miniat: wycinek kombinowany, 5 ósemek 268 + 1. ósemka 269, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = 2 kropki 268

Klinik w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB)

tylko klinik na początku 268

2 kliniki w Wa

oba 268

3 kliniki w Wn3
..

W A znaki staccato nad basowymi Ges to w tym takcie wyraźne kropki, a nie kliniki jak przedtem i jak to oddano w Wn i pozostałych wydaniach. Nie była to niedokładność zapisu, gdyż w obu miejscach widać ślady poprawek (skrobania). W następnych taktach basy nie są już w ogóle oznaczone staccato, co może sugerować stopniowe wydłużanie (łagodzenie?) artykulacji wraz z modulacją i uspokajaniem muzyki.
Pominięcie w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB) drugiego znaku to przypuszczalnie przeoczenie (albo skutek niepewności, o jaki znak chodzi). Uzupełnienia w Wa (2. klinik w t. 268) i Wn3 (2. klinik w t. 268 i klinik nad pierwszym F w t. 269) to dowolne dodatki adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 271-272

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kliniki, 4 kropki w A

! miniat: wycinek.               TGTU

5 kliników w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1.               5 kliników 172
..

Precyzyjne Chopinowskie oznaczenia artykulacji – kliniki na początku taktów, kropki dalej – zostały dowolnie ujednolicone w Wn (→Wf,Wa). Tą arbitralną unifikacją znaków staccato objęto cały finał Wariacji. Zdaniem redakcji, na taką decyzję mogło wpłynąć właśnie częste przeplatanie się w A obu rodzajów staccata, podwójnie uciążliwe dla sztycharza:

  • przy odczytaniu, gdyż różnice znaków nie zawsze są oczywiste na pierwszy rzut oka, nie mówiąc już o znalezieniu klucza, którym się Chopin kierował przy dobieraniu jednego lub drugiego rodzaju znaków;
  • przy sztychowaniu, ze względu na konieczność częstego zmieniania sztancy (względnie dwukrotnego opracowywania strony, raz dla kropek, drugi raz dla kliników).

Brak znaku staccato nad ćwierćnutą w t. 271 to zapewne błąd sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 273

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcent w A (→Wn→Wf,WfSB)

! miniat: wycinek WfSB;          tr = EZnieU (akcent);                    red = EZTU

Bez znaku w Wa
..

Brak akcentu w Wa uważamy za przeoczenie sztycharza, który przypuszczalnie zapomniał o nim, zająwszy się zmianą układu wiązań (w Wa dwie pierwsze miary partii l.r. połączone są jednym wiązaniem).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa