WfSB
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 268-269

2 kropki staccato w A

! miniat: wycinek kombinowany, 5 ósemek 268 + 1. ósemka 269, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = 2 kropki 268

Klinik w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB)

tylko klinik na początku 268

2 kliniki w Wa

oba 268

3 kliniki w Wn3

W A znaki staccato nad basowymi Ges to w tym takcie wyraźne kropki, a nie kliniki jak przedtem i jak to oddano w Wn i pozostałych wydaniach. Nie była to niedokładność zapisu, gdyż w obu miejscach widać ślady poprawek (skrobania). W następnych taktach basy nie są już w ogóle oznaczone staccato, co może sugerować stopniowe wydłużanie (łagodzenie?) artykulacji wraz z modulacją i uspokajaniem muzyki.
Pominięcie w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB) drugiego znaku to przypuszczalnie przeoczenie (albo skutek niepewności, o jaki znak chodzi). Uzupełnienia w Wa (2. klinik w t. 268) i Wn3 (2. klinik w t. 268 i klinik nad pierwszym F w t. 269) to dowolne dodatki adiustatorów.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn, Kliniki

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.