Na bardzo prawdopodobne przeoczenie akcentów przez Chopina wskazuje ich obecność w analogicznych figurach zarówno w poprzednich taktach, jak i w następnym. Trudno przypuszczać, by Chopin chciał tu zrezygnować z akcentów, zwłaszcza tego na fes1, która to nuta ma kluczowe znaczenie w modulacji do tonacji finałowego poloneza. Rozproszeniu uwagi sprzyjało przejście na nową stronę A – omawiany takt jest pierwszy na stronie. Wskazany kontekst harmoniczny powoduje, że także dodanie w Wn (→Wf) akcentu tylko nad des1 wydaje się być pomyłką lub nieporozumieniem przy korekcie. W tekście głównym uwzględniamy zatem adiustację Wa, które podaje oba akcenty, na des1 i fes1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
