Artykulacja, akcenty, widełki
|
t. 127-130
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym podajemy 10 kropek staccato według Wa2. Artykulacja ta jest oczywistym uzupełnieniem artykulacji naszego źródła podstawowego – Wf – w którym przeoczono kropkę staccato nad 2. ćwierćnutą t. 129. Jeśli chodzi o Wn, to wydaje się, że zarówno brak kropek w t. 127-128, jak i kropka na początku t. 129 są następstwem błędów – odpowiednio przeoczenia i rutynowego uzupełnienia. Artykulacja Wf (→Wa1) wydaje się być efektem korekty Chopina, w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak pierwszej kropki w t. 129-130 to zapewne przeoczenie, które uzupełniono w Wa2. W całej środkowej części, tempo di Mazourka, ten charakterystyczny dwutakt o łukowej strukturze występuje w akompaniamencie 8 razy (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). W Wn tylko raz pojawiają się w nim kropki staccato – w t. 129-130. Prawdopodobnie w czasie korekty Wf Chopin zaczął uzupełniać artykulację w tych taktach – w Wf (→Wa1) widać 5 kropek w t. 127-128, 4 kropki w t. 129-130 i 4 kropki w t. 147-148 – w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak znaków w pozostałych pięciu miejscach mógł wynikać z przekonania Chopina co jednak nie zostało konsekwentnie zrealizowane we wszystkich miejscach (Chopin mógł np. uznać, że oznaczenie trzech pierwszych figur wystarczy). W Wa2 dokonano drobnych uzupełnień: w t. 129-130 i 147-148 dodano do wersji Wf po jednej kropce, słusznie uznając braki za przeoczenia. W omawianych taktach w tekście głównym podajemy więc artykulację Wa2, a w pozostałych miejscach proponujemy odpowiednie uzupełnienia w nawiasach kwadratowych (tak jak łuków, o których w sąsiedniej uwadze). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 131-139
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Kropki staccato pod nutami basowymi podajemy na podstawie Wn1, w ktorym nie ma ich jedynie w t. 135-136. Zdaniem redakcji, pozwala to z dużym prawdopodobieństwem uznać, że intencją Chopina było oznaczenie kropkami wszystkich tych nut. Wyraźnie wybrakowana wersja Wf (→Wa) to przypuszczalnie efekt kumulacji przeoczeń sztycharza Wf1 i wcześniejszych, w rękopiśmiennym podkładzie do tego wydania. Pominięcie w Wn2 znaków w t. 137-139 wydaje się być adiustacją. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 147-150
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Zgodnie z wyjaśnieniem w uwadze w t. 127, w tekście głównym uwzględniamy uzupełniony w Wa2 zestaw kropek staccato Wf w t. 147-148. Ponadto proponujemy w nawiasach kwadratowych uzupełnienie artykulacji w t. 149-150. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||||
|
t. 157
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Obecność akcentu w Wn wyróżnia ten takt spośród wszystkich opartych na tanecznym, mazurkowym akompaniamencie, co mogłoby sugerować jakąś pomyłkę. Zdaniem redakcji, nie ma jednak powodu, by wątpić w autentyczność znaku, gdyż jest to też jedyny takt, w którym jako 2. i 3. ćwierćnuta występują oktawy, co uzasadnia zaakcentowanie pierwszej z nich dla uwypuklenia nietypowego brzmienia. Brak znaku w Wf (→Wa) można tłumaczyć – jak w wielu innych sytuacjach – przeoczeniem kopisty lub sztycharza, względnie dopisaniem go przez Chopina w [A] już po sporządzeniu [KF]. Świadome pominięcie znaku przez Chopina wydaje się znacznie mniej prawdopodobne, toteż wprowadzamy go wprost do tekstu głównego. Brak akcentu w Wf (→Wa) może być wynikiem przeoczenia sztycharza lub mógł zostać dopisany przez Chopina w [A] już po stworzeniu [KF] (patrz Filiacja źródeł). LINK? kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||
|
t. 184
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu na wzór analogicznych t. 139, 159, 198 i 218. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
