t. 127-130
6 kropek staccato w t. 129-130 w Wn Wn 127-128 puste, 129-130 przy każdej ćwierci (tgtu + A1) |
||
5 kropek w t. 127-128 i 4 kropki w t. 129-130 w Wf (→Wa1) Wf, Wa1 127-128 tgtu, 129-130 4 kropki, bez pierwszej (A-e) |
||
Wa23 TGTU |
W tekście głównym podajemy 10 kropek staccato według Wa2. Artykulacja ta jest oczywistym uzupełnieniem artykulacji naszego źródła podstawowego – Wf – w którym przeoczono kropkę staccato nad 2. ćwierćnutą t. 129. Jeśli chodzi o Wn, to wydaje się, że zarówno brak kropek w t. 127-128, jak i kropka na początku t. 129 są następstwem błędów – odpowiednio przeoczenia i rutynowego uzupełnienia.
Artykulacja Wf (→Wa1) wydaje się być efektem korekty Chopina, w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak pierwszej kropki w t. 129-130 to zapewne przeoczenie, które uzupełniono w Wa2.
W całej środkowej części, tempo di Mazourka, ten charakterystyczny dwutakt o łukowej strukturze występuje w akompaniamencie 8 razy (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). W Wn tylko raz pojawiają się w nim kropki staccato – w t. 129-130. Prawdopodobnie w czasie korekty Wf Chopin zaczął uzupełniać artykulację w tych taktach – w Wf (→Wa1) widać 5 kropek w t. 127-128, 4 kropki w t. 129-130 i 4 kropki w t. 147-148 – w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak znaków w pozostałych pięciu miejscach mógł wynikać z przekonania Chopina co jednak nie zostało konsekwentnie zrealizowane we wszystkich miejscach (Chopin mógł np. uznać, że oznaczenie trzech pierwszych figur wystarczy). W Wa2 dokonano drobnych uzupełnień: w t. 129-130 i 147-148 dodano do wersji Wf po jednej kropce, słusznie uznając braki za przeoczenia. W omawianych taktach w tekście głównym podajemy więc artykulację Wa2, a w pozostałych miejscach proponujemy odpowiednie uzupełnienia w nawiasach kwadratowych (tak jak łuków, o których w sąsiedniej uwadze).
Patrz t. 127-130
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki