mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 87-88

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 kropki staccato w Wn

Wn nad a1 kropki w t. 87 i 88

Bez kropek w Wf (→Wa)

Wfa EZTU= chorągiewki
..

Ponieważ w Wn kropki staccato nad a1 pojawiają się tylko w tych dwóch taktach, jest to przypuszczalnie pomyłka sztycharza, który jeszcze tu nie zauważył, że od t. 87 niektóre ósemki już nie mają kropek. W tekście głównym podajemy konsekwentną artykulację Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 87-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akcenty na dolnej pięciolinii w Wn

Wn 11 akcentów (t. 87-97) między rękami, na dolnej pięciolinii, jak w t. 83

Akcenty nad górną pięciolinią w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=akcenty nad prawą ręką
..

Nie jest jasne, co spowodowało różnicę umiejsco­wienia akcentów pomiędzy Wn a Wf (→Wa). Każdą z wersji można podejrzewać o niezgod­ność z zapisem Chopina:

  • sztycharz Wn, widząc akcenty nad lasecz­kami oktaw pr.r., mógł je przenieść na stro­nę główek nutowch, co było dość czę­stym, rutynowym zabiegiem (większość tych akcentów umieszczona jest w Wn bliżej oktawy pr.r.);
  • kopista lub sztycharz Wf, widząc znaki na pięciolinii (pomiędzy oktawami obu rąk), mógł je przenieść na górę, by zapewnić im lepszą czytelność.

Oznacza to zarazem, że każda z tych pisowni może być autentyczna, a jeśli podkładem dla Wf był drugi autograf, to nawet obie. W tekście głównym podajemy notację naszego źródła podstawowego, czyli Wf. Za rozwiązaniem tym przemawiają również:

  • akcenty Wn przy powtórzeniu tej części z rozszerzonym ambitusem, umieszczone jednoznacznie nad oktawami pr.r. (Wn ma tam akcenty tylko w t. 119-121, nie osła­bia to jednak siły tego argumentu).
  • pojawienie się akcentów (w t. 87) wraz z oktawami a-a1, tworzącymi w całej tej części górną nutę pedałową, z reguły u Chopina akcentowaną, por. np. d2 w Andante spianato z op. 22, t. 55-62 lub c2 w Polonezie As op. 53, t. 143-151.

W tekście głównym umieszczamy akcenty nad górną pięciolinią, tak jak zrobiono to w Wf.

[a może to, co jest w pełnym opisie, dać tutaj? A może tu bez widocznych wariantów?]

Prawdopodobnie w [A] (→Wn) akcenty w t. 87-100 były umieszczone pomiędzy partami lewej i prawej ręki (na dolnej pięciolinii). Ponieważ mogą one odnosić się jedynie do oktawy a-a1, ze względów graficznych umieszczamy je nad górną pięciolinią, co zrobiono też w Wf. Nie można też wykluczyć, że podczas korekty Wf Chopin dodał akcenty pominięte omyłkowo przez Fontanę lub sztycharzy.

[przepisane z Twoich notatek, chociaż po słowach "oktawy a-a1" jest jeszcze nawias "(nuta pedałowa)", ale trzeba by go chyba trochę rozwinąć, a nie jestem pewna, czy dobrze to rozumiem. Chodzi o to, że ta dolna oktawa jest nutą pedałową?]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń

t. 92

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Wn2 ma kropkę staccato nad oktawą a-a1, co jest zapewne pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 98-102

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Kropki staccato w Wn2

5 taktów pod lewą ręką te kropki co w prawej, oprócz 2. miary t. 99
..

Tak jak w poprzednich taktach, w Wn2 powtórzono dowolnie w partii l.r. autentyczne kropki znad partii pr.r. (pomijając – tak jak w pr.r. –  znak na 2. mierze t. 99). 

W Wn2 wprowadzono dowolną adiustację, polegającą na dodaniu kropek staccato, co opisujemy w uwadze w t. 83. Nie uwzględniamy jej w tekście głównym, natomiast uzupełniamy brakujące kropki: w Wn2 w t. 99 kropkę nad ósemką na 2. mierze taktu, a w Wa kropki nad dwiema ostatnimi ósemkami taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 98-100

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akcenty na dolnej pięciolinii w Wn

Wn 3 akcenty pomiędzy rękami, na dolnej pięciolinii, jak przedtem

Akcenty nad górną pięciolinią w Wf (→Wa)

Wfa TGTU=akcenty nad prawą ręką
..

Zgodnie z wyjaśnieniem w uwadze w t. 87, w tekście głównym przyjmujemy pisownię Wf (→Wa) z akcentami nad oktawami a-a1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń