mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 76-78

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez oznaczeń w Wn

Wn puste

Akcent i łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

Wariantowa propozycja redakcji
..

Dla akordowego odcinka, rozpoczynającego się synkopowaną ćwierćnutą, proponujemy w tekście głównym oznaczenia Wf (→Wa), z możliwością uzupełnienia o kropkę staccato zaczerpniętą z Wn w analogicznym t. 25.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 83-84

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 akcenty w Wn

Wn akcenty na 1. w t. 83 i 84

1 akcent w Wf

Wfa TGTU

Bez znaków w Wa
..

Trudno jednoznacznie stwierdzić, z czego wynika różnica między Wn a Wf (brak akcentu w Wa to zapewne przeoczenie sztycharza). Każda z tych wersji może być autentyczna, ale i pomyłkowa. W tekście głównym podążamy za Wf, naszym źródłem podstawowym.

Trudno jednoznacznie stwierdzić, z czego wynika różnica w liczbie akcentów w tym fragmencie. Być może w Wn dodano akcent w t. 84 w ramach dowolnej adiustacji. Drugą możliwością jest skreślenie tego akcentu przez Chopina na etapie korekt Wf1. W tekście głównym podążamy właśnie za Wf - najpóźniejszym źródłem autentycznym. [LINK]

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 83

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 kropki staccato w Wn

Wn TGTU = 2 kropki, 1. i 2. miara

Bez znaków w Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 
..

Brak kropek staccato w Wf (→Wa) to zapewne przeoczenie kopisty lub sztycharza – por. t. 85.

Różnica w artykulacji między Wf a Wn wiąże się zapewne z długością łuku (patrz uwaga w t. 79). W tekście głównym łączymy artykulację Wn z dłuższym łukiem Wf.

Wersja Wn – krótszy, zakończony w t. 82 łuk i kropka staccato nad a w t. 83 – to prawdopodobnie wcześniejszy zamysł Chopina, a dłuższy łuk został przez niego dopisany na etapie korekt Wf. W tekście głównym umieszczamy zarówno kropkę staccato za Wn, jak i dłuższy łuk za Wf, uznając tę artykulację za uzupełniającą się.

The missing markings in #EE are most probably an oversight of the engraver. The difference in the articulation between #FE and #GE is most probably related to the length of the phrase mark (see the note in b. 79). In the main text we combine the articulation of #GE with the longer phrase mark of #FE.

The version of #GE – a shorter phrase mark ended in b. 82 and a staccato dot over a in b. 83 – is probably an earlier idea of Chopin; he added the longer slur while proofreading #FE. In the main text we put both a staccato dot after #GE and a longer phrase mark after #FE, considering that articulation to be complementary.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 83-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Kropki staccato w Wn2

EZnieU (zrobione 83-84) cała strona = kropki pod ósemkami oprócz oktaw na początku taktów.
..

Tak jak w przypadku łuków – patrz poprzednia uwaga – kropki staccato dodane w Wn2 pod ósemkami l.r. z pewnością wskazują zamierzoną przez Chopina artykulację. W tego typu kontekstach Chopin z reguły nie dublował jednak oznaczeń.
Brak kropki pod A na 2. mierze t. 83 to zapewne niedopatrzenie adiustatora.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 84-97

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W całej tej części (do t. 102), w Wn nad wszystkimi zapisanymi na dolnej pięciolinii ósemkami i szesnastkami pr.r. znajdują się kropki staccato i tę niebudzącą wątpliwości notację podajemy w tekście głównym. W Wf i Wa kropek jest mniej, co niewątpliwie jest skutkiem przeoczeń, najprawdopodobniej sztycharzy tych wydań – w Wf pominięto kropki na 2. mierze t. 89 i 91, a w Wa ponadto na początku t. 84 i na 2. mierze t. 93, 95 i 97.
Patrz też uwaga w t. 83.

 

mają  tekście głównym podajemy bezbłędną pod tym względem notację Wn.  t. 84-99 uzupełniamy wszystkie przypadkowo zapomniane kropki staccato – dwie w Wf, osiem w Wa i jedną w Wn.

W Wn2 w t. 83-102 wprowadzono dowolną adiustację, polegającą na dodaniu kropek staccato przy wszystkich niższych z oktaw ósemkach, poza tymi akcentowanymi, występującymi na 1. mierze taktu, a także poza jedną, na 2. mierze t. 99 – zapewne przeoczoną.

Ponadto w t. 84-99 w każde z wydań wkradły się przeoczenia kropek staccato. W Wf (→Wa) przeoczono kropki nad ósemkami na 2. mierze taktów 89 i 91. W Wa nie umieszczono kropek w tym samym miejscu taktów 93, 95 i 97, a regularność tych braków każe zastanawiać się, czy nie był to celowy zabieg. Trudno go jednak uzasadnić, szczególnie że w t. 99 schemat został złamany, ponieważ umieszczono już kropkę nad ósemką na 2. mierze, choć co ciekawe przeoczono w tym takcie dwie następne kropki. W Wa przeoczono też kropkę na 1. mierze taktu 84, a kropkę na 2. mierze tego taktu umieszczono za wysoko. W Wn2 przeoczono tylko kropkę w t. 99 na 2. mierze taktu. W Wf w t. 94 nad ósemką na 3. mierze taktu umieszczono omyłkowo 2 kropki staccato zamiast jednej.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa