mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 122

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

c(2) w Wn i Wa

Wna kaso zamiast bemoli przy cis2 i cis

ces(2) w Wf

Wf TGTU
..

Kasowniki zamiast bemoli przed ostatnią trzydziestodwójką (w obu rękach) to przypuszczalnie pomyłka sztycharza Wn1, powtórzona w Wn2. Natomiast w Wa można podejrzewać adiustację, gdyż analogiczną wersję z nutami c ma ono także w t. 98. 

Umieszczenie kasowników zamiast bemoli w Wn i Wa to prawdopodobnie pomyłki sztycharzy. Akord F7 z obniżoną kwintą wydaje się mieć lepsze uzasadnienie harmoniczne, ponieważ staje się on głównym akordem modulacji, w której dźwięki f-a-ces-es zostają enharmonicznie zmienione na h-dis-f-a, które stają się dominantą wtrąconą (z obniżoną kwintą) do dominanty z opóźnioną sekstą i kwartą w t. 123 w tonacji a-moll, której tonika pojawia się w t. 125.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 125-126

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

4 łuki w Wn

Wn 4 łuki obejmujące tylko grupy 32-owe

Łuk w t. 125-126 w Wf (odczyt do­słowny→Wa)

Wfa łuk zakończony na ostatniej nucie t. 126

Łuk do t. 127 w Wf, interpretacja kontekstowa

red TGTU
..

Łukowanie zostało najprawdopodobniej zmienione przez Chopina w podkładzie do Wf wraz z współgrającym z nim układem wiązań. Nowy, dłuższy łuk odtworzono jednak w Wf niedokładnie – koniec łuku w t. 126, na końcu strony (jak w naszej transkrypcji) sugeruje kontynuację do następnego taktu, w którym jednak nie ma dokończenia tego łuku. Za błąd uznajemy pozostawienie bez łuku kończącej frazę ćwierćnuty a w t. 127, toteż w tekście głównym doprowadzamy łuk do tej nuty. 

Łukowanie zostało zmienione prawdopodobnie przez Chopina na etapie korekty Wf (→Wa). W tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku aż do pierwszej wartości taktu 127, ponieważ wydaje się to logiczniejsze z punktu widzenia kształtowania frazy, a także pasuje do łukowania w całej tej części.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 125

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Krótsze łuki w Wn i Wf

TGTU = 2 łuki nad 32-kami

Dłuższe łuki w Wa

2 razy do ósemki a1
..

Począwszy od tego taktu, jednolite dotąd – mimo dość licznych niedokładności – oznaczenia arty­ku­lacyjne ulegają zmianie. W szczególności kon­se­kwentnie dotąd zachowywana różnica zakresu łuków Wn i Wf zostaje zniwelowana na korzyść krótszych łuków. Skróceniu łuków towarzyszy w Wf brak kropek staccato nad ósemkami a1, możliwe więc, że nie są to niedokładności (por. subtelne zmiany artykulacji w zakończeniu Etiudy a op. 25 nr 4, t. 62). Ponieważ Wn ma identy­cz­ny tekst, wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wa przedłużono łuki na wzór poprzednich taktów w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 125

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaku w Wn

 w Wf, odczyt dosłowny

 w Wf, możliwa interpretacja

EZnieU1

Akcent długi w Wf, interpretacja proponowana przez redakcję

EZTU

Akcent w Wa

EZnieU2
..

Zdaniem redakcji, znak  w Wf został niedo­kładnie odtworzony z rękopisu. Po ośmiotakto­wym diminuendzie i zdefiniowaniu nowego po­zio­mu dynamiki (), zapewne docelowego, zwykłe przedłużenie diminuenda o ułamek taktu wydaje się bez znaczenia, a co za tym idzie, mało praw­dopodobne, by Chopin zapisał je w tej postaci. Z tego względu proponujemy dwie możliwe inter­pretacje tego znaku, naszym zdaniem bardziej prawdopodobne w tym kontekście.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 127-130

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków w Wn

Wn puste

1 łuk w Wf (→Wa)

Wfa 127-128 łuk, 129-130 puste

2 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy łuk Wf (→Wa) w t. 127-128, gdyż nie ma powodu wątpić w jego autentyczność. Ponadto proponujemy dodanie analogicznego łuku w następnych dwóch taktach.

W tekście głównym podążamy za Wf (→Wa), proponując uzupełnione łukowanie w nawiasach kwadratowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf