mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 112

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków w Wn1 i Wf (→Wa)

Kropki staccato l.r. w Wn2

EZnieU1
..

Kropki staccato dodane w Wn2 pod trzema ósemkami l.r. to dowolna adiustacja wydawcy. Brak odpowiedniego uzupełnienia pod ostatnią ósemką poprzedniego taktu nie jest przypadkowy, gdyż w całej tej części (do t. 124) kropki dodano tylko w co drugim takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 112

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed d i d2. Dodajemy też niekonieczny  przy f, zgodnie z notacją użytą przez Chopina w analogicznym t. 88; znak ten dodano także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 113-124

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Krótsze łuki w Wn

Wn łuki tylko trzydziestodwójki

Dłuższe łuki w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

W tekście głównym w t. 113-124 odtwarzamy dłuższe łuki źródła podstawowego, Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 113-124

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez akcentów w Wn

Tu bez kliszy 

Akcenty długie w Wf, odczyt dosłowny

długie akcenty 113-118 i 122-124 (bez 3. linijki)

Krótkie akcenty w Wa

TGTU
..

Brak w Wn akcentów w t. 113-118 i 122-124 to przypuszczalnie niedopatrzenie sztycharza lub samego Chopina. W tym drugim przypadku, akcenty w Wf mogły być dodane przez Chopina np. w korekcie Wf1. Większość znaków w Wf to akcenty długie, choć ich wielkość nie jest jednolita – znaki w t. 116 i 122-124 można by w innym otoczeniu uznać za krótkie. Porównanie z zawierającymi krótkie akcenty t. 87-101 prowadzi do wniosku, że przeniesienie niektórych fragmentów partii pr.r. oktawę wyżej nie wpływa na charakter muzyki omawianych taktów w stopniu usprawiedliwiającym użycie akcentów odmiennej długości. Dłuższe akcenty uważamy tym samym za niedokładne odtworzenie rękopiśmiennego podkładu lub Chopinowskiej korekty, a w tekście głównym proponujemy krótkie akcenty, takie jak za pierwszym razem. Krótkie akcenty wprowadzono również w Wa.

W t. 113-125 w Wn nie ma akcentów (poza t. 119-121), natomiast w Wf są one większe niż w t. 87-101. Zgodnie z wyjaśnieniem w uwadze w t. 111, w tekście głównym podążamy za wersją Wa.

Walny argument – za drugim razem Wn też ma akcenty nad pr.r. (t. 119-121, reszta mogła być przeoczona, bo to jest jedna linijka, wprawdzie zaczyna się niby-sensownie od F-dur, ale potem też nie ma). W każdym razie są nad pr.r. W adnotacji do drugiego razu omówić krótkie-długie i nad-pod.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 113-124

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Pedalizacja Wn

Bez oznaczeń w Wf (→Wa)
..

W tekście głównym uwzględniamy pedalizację Wn, dopisaną przypuszczalnie w [A] już po sporządzeniu [KF].

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach